تحلیل تطبیقی جنبه های حقوقی سرمایه گذاری خارجی در صنعت حمل و نقل هوایی ایران و آمریکا

سرمایه گذاری خارجی در صنعت حمل و نقل هوایی به معنای سرمایه گذاری از سوی اشخاص شرکت ها یاسازمان های خارجی در شرکت ها یا فعالیت های حمل و نقل هوایی در کشوری است که این فعالیت انجام می شود. دراینجا، هدف اصلی این مقاله تحلیل تطبیقی جنبه های حقوقی سرمایه گذاری خارجی در صنعت حمل و نقل هواییایران و آمریکا می باشد. در ایران، قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی مصوب ۱۳۸۱ برای اولین بار به روشساخت. بهره برداری و واگذاری به عنوان یک شیوه سرمایه گذاری اشاره دارد. مطابق این قانون، سرمایه گذاری خارجیباید در چارچوب قانون و در راستای عمران و آبادی و فعالیت تولیدی اعم از صنعتی معدنی و کشاورزی باشد. اینسرمایه گذاری ها می توانند به دو طربق انجام شوند: اول. سرمایه گذاری مستقیم خارجی در زمینه هایی که فعالیت بخشخصوصی در آن مجاز باشد. و دوم. سرمایه گذاری های خارجی در کلیه بخش ها در چارچوب روش های مشارکت مدنی،بیع متقابل و ساخت بهره برداری و واگذاری. در مقابل، در ایالات متحده قوانین فدرال در مورد سرمایه گذاری خارجیدر خطوط هوایی به دهه ۱۹۲۰ برمی گردد و محدودیت های مالکیت و کنترل خارجی مجاز را تعیین می کند. برایمثال، مالکیت خارجی ممکن است تا ۲۵ درصد از سهام شرکت های هواپیمایی ایالات متحده را تشکیل دهد و هیئتمدیره ممکن است تا ۳۳ درصد از شهروندان غیر آمریکایی را شامل شود. الزامات شهروندی هوانوردی و کنترل نیز درقوانین تعریف شده است. در ایالات متحده. تلاش های قانونی و نظارتی قبلی برای کاهش محدودیت ها در مالکیت وکنترل خارجی خطوط هوایی انجام شده است. در هر دو کشور قوانین و مقررات مربوط به سرمایه گذاری خارجی درصنعت حمل و نقل هوایی به دلیل تاثیر بر امنیت ملی و اقتصاد کشورها مورد توجه و بازنگری قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

جنبه های حقوقی ، سرمایه گذاری خارجی ، صنعت حمل و نقل هوایی ایران ، صنعت حمل و نقل هوایی آمریکا