مبانی حاکم بر تعهدات قانم مقامی در نظام حقوقی ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 120
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ERMLCONF01_056
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: قائم مقامی به معنای جانشینی شخصی به جای شخص دیگر در یک رابطه حقوقی است بدون اینکهاصل رابطه تغییر کند.رو ش تحقیق: تحقیق حاضر از نوع کیفی با روش توصیفی- تحلیلی و به شکل کتابخانه ای انجام یافته است.پافته ها: در مواد ۲۱۹ و ۲۳۱ قانون مدنی که قواعد عمومی تعهدات را به بحث گذاشته معنای قائم مقامی بیشترمعطوف به جانشینی است. یعنی حقی از طرفین قرارداد به شخص ثالثی منتقل شود.نتیحه گیری: در واقع انتقال تمام دارایی یک طرف به شخص ثالث است که شخص ثالث در حدود انتقال در جایگاهناقل قرار می گیرد. (قائم مقامی) در حقوق عینی چندان بحث گسترده ای ندارد. و حقوق عینی در قوانین و مقررات کشور محدود هستند و انتقال هریک از این حقوق باعث می شوند که شاخص منتقل علیه، جانشین ناقل در حقوق تعهداتش شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رعنا حقیقی
کارشناسی ارشد حقوق خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر ایران
کیوان حیدرنژاد
گروه حقوق، مرکز تسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، تسوج, ایران