بررسی تاثیر بیماری های روانی و زنتیک در ارتکاب جرم و مسئولیت کیفری نقصان بافته در بروز جرایم ناسی ازآن

؛«جرمشناسان» درباره عواملی که از پیش در تشکیل شخصیت بزهکار تاثیر دارده پس از مطالعات و تحقیقات گستردهنهایتا به تاثیر دو دسته عوامل فردی یا درونزا و عوامل محیطی یا بیرون زا اعتقاد پیدا کردند. در عوامل فردی، عواملوراثتی و روانی مورد مطالعه قرار می گیرد که در ظهور پدیده مجرمانه نقش غیر قابل انکاری ایفاء خواهند کرد. اما درحوزه مسئولیت کیفری طبق قواعد عمومی, ارتکاب جرم در شرایطی که قابلیت انتساب به مرتکب را نداشته باشدموجب استقرار مستولیت کیفری و مجازات نخواهد شد. درواقع اگر فردی حین انجام یک فصل مجرمانه به دلایلینظیر نوعی بیماری روانی فاقد اراده بوده و آگاهی و درک صحیحی از مجرمانه بودن رفتار خود نداشته باشد مجرممحسوب نشده و مجازات نمیشود. از این رو طبق قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بیماری های روانی یعنیبیماری هاپی که سلامت عقل و روان را تحت تاثیر قرار میدهد و اراده را از انسان سلب میکند، فرد را در حالت جنونقرار داده و از مسئولیت کیفری میرهاند. اما باتوجه به اینکه همه بیماری های روانی اراده را بطور کامل سلب نمی کنندتعیین اینکه یک فرد بیماردارای اختلال روانی تا چه حد دارای مسئولیت کیفری است از اهمیت بسزایی برخورداراست. از نوآوری های قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ همچون قوانین سایر کشورهاء بکارگیری مفهوم اختلال روانیمجرمانه به جای واژه جنون و وسیع تر کردن گستره عامل های موثر در رفتار مجرمانه، یک قدم در راه شناساییمسئولیت نقصان یافته, میباشد. با این حال همچنان تنها آثر حقوقی اختلال روانی در حوزه جنون جای می گیرد. دراین پژوهش, به مطالعه ارتباط بین اختلال های روانی و ژنتیکی با ارتکاب جرایم و نقش جنون و مسئولیت جنایینقصان یافته در نظام حقوقی ایران می پردازیم.

کلیدواژه ها:

اختلالات روانی ، بزهکاری ، جنون ، مسئولیت کیفری