کاربرد نانوکامپوزیت های پلیمری به عنوان یکی از روشهای مقابله با پدیده یخ زدگی

تشکیل یخ روی سطوح مختلف ، چالش های متعددی را در صنایع مختلف ، از جمله هوافضا، حمل ونقل و انرژی ایجاد می کند. این پدیده می تواند منجر به کاهش راندمان، افزایش مصرف انرژی ، افزایش هزینه و حتی خطرات و تلفات جانی شود. به عنوان مثال، یخ زدگی بالهای هواپیما می تواند منجر به سقوط آن شود. ت شکیل یخ بر روی کابل های انتقال برق فشار قوی ، می تواند باعث قطعی جریان برق و ایجاد آسیب در تجهیزات دکل های برق شود. نانوکامپوزیت های پلیمری ، نسل جدیدی از پوشش های ضدیخ هستند که راهحلی نوآورانه برای مقابله با چالش های یخ زدگی ارائه می دهند. این گروه از نانوپو شش ها تو سط ایجاد یک سطح آبگریز، با انرژی سطحی پایین از تشکیل یخ جلوگیری می کنند. در این پژوهش ، ابتدا به بیان مبانی پدیده یخ زدگی ، اشکال مختلف یخ ، مکانیزم یخ زدگی و انواع تئوری های تر شوندگی سطح پرداخته شده ا ست . در ادامه انواع روشهای مقابله با پدیده یخ زدگی برر سی شدهاند. هم چنین انواع روشهای ضدیخ غیرفعال که شامل فوق آبگریزکردن سطوح و نانوپوشش های فوقآبگریز می شوند، مورد مطالعه قرار گرفته اند. در نهایت انواع نانوکامپوزیت های پایه پلیمری ضدیخ مورد بررسی قرارگرفته اند.

کلیدواژه ها:

نانوپوشش ضدیخ ، نانوکامپوزیت پلیمری ، آبگریزی ، تئوری ترشوندگی ، مکانیزم یخ زدگی