مروری بر ترشوندگی در سطوح مختلف مواد

در سطوح کلی دو حالت ترشوندگی وجود دارد:ونزل۱ و کاسی باکستر۲. در حالت ونزل مایع به طور کامل هر سطحی را تر میکند. برای مواد آبدوست، زبری سطح باعث افزایش ترشوندگی میشود و نتایج فوق آبدوستی را به دنبال دارد. از طرف دیگر، زبری منجر به افزایش مﻘاومت سطح در برابر ترشوندگی برای مواد با خواص متوسط آبدوستی و مواد آبگریز میشود. اکثر مواقع خط تماس پیشروی، قطره مایع را به حالت ترشوندگی کم ثبات متصل میکند و در نتیجه یک زاویه تماس غیر عادی بزرگ حاصل میشود. در حالت کاسی باکستر ذرات هوا حین ترشوندگی به دام افتاده و منجر به تشکیل فصل مشترک مایع- جامد- هوا میشود. متغیرها و پارامترهای موثر برای طراحی فوق آبگریزی و فوق آبدوستی شامل بافت، زبری، انرژی سطحی کم ماده و هندسه سطح هستند. حالت کاسی باکستر میتواند بر روی سطوح شیاردار شکل بگیرد و منجر به ترشوندگی جهتدار شود.

کلیدواژه ها:

ترشوندگی ، خط تماس ، زاویه تماس