مقایسه ی ریزساختار، استحکام و سطح شکست آلیاژ Al-۲wt%Fe پس از ریخته گری و نورد در دو حالت بدون برش مذاب و پس از ۶۰ ثانیه برش مذاب

در این پژوهش، آلیاژ Al-۲wt%Fe در دو حالت با و بدون برش مذاب ریخته گری شد و سپس نمونه ها تحت فرایند نورد قرار گرفت. فرایند برش مذاب در یک مخزن بافل دار توسط یک ماپیچ عمودی در زمان ۶۰ ثانیه و با سرعت ۷۰۰ دور بر دقیقه انجام شد. پس از برش مذاب، ریزساختار به طور قابل توجهی اصلاح شد و فاصله ی بازوهای ثانویه از m ۹۶,۲۹ برای نمونهی بدون برش مذاب به m ۹۸,۱۷ برای نمونه با برش مذاب کاهش یافت. علی رغم اینکه در حین برش مذاب مقدار زیادی گاز جذب میشود ولی به دلیل اصلاح ریزساختار، استحکام کششی نمونهی ریختگی با برش مذاب نسبت به نمونه ی ریختگی بدون برش مذاب نه تنها کاهش نداشته است بلکه مقداری افزایش یافت. پس از نورد، استحکام کششی نمونهی با برش مذاب به دلیل بسته شدن حفرات گازی نسبت به نمونهی بدون برش مذاب ۲۷ درصد افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آلومینیوم-آهن ، برش مذاب ، ترکیبات بین فلزی ، استحکام کششی