بررسی اثر جوانهزاهای مختلف بر اندازه دانه آستنیت اولیه فولاد ۵Mn۲۰ GS

تاکنون پژوهشهای زیادی در جهت اصلاح میکروساختار و درنتیجه ارتﻘا خواص مکانیکی قطعات ریختگی انجام شده است که این امر منجر به بهبود عملکرد این قطعات در حین کار میشود. در این میان افزودن جوانهزا و همچنین عملیات با کلسیم۱ بهمنظور اصلاح مورفولوژی آخالها از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این پژوهش از جوانهزاهای مختلفی شامل فروتیتانیم و جوانهزاهای حاوی کلسیم شامل CaSi و CaFe جهت ریزکردن و اصلاح ساختار فولاد ۵Mn۲۰ GS استفاده شد. شایان ذکر است نمونهها پس از ریختهگری کوینچ و تمپر شدند. بهمنظور انجام مﻘایسه، دو نمونه ریختگی بدون جوانهزا یکی بههمراه عملیات حرارتی کوینچ و تمپر و دیگری نرماله و کوینچ و تمپر تهیه شدند. در این پژوهش با روشی خاص، مرزدانههای آستنیت اولیه بعد از عملیات حرارتی کوینچ و تمپر بهدست آمد که کمک قابل توجهی در کنترل ساختار و بهدستآوردن خواص مکانیکی بهینه از قطعات میکند. نتایج نشان داد که نمونه حاوی جوانهزای فروتیتانیم دارای اندازه دانه آستنیت ریزتر و نمونه بدون جوانه زا و با عملیات حرارتی کوینچ و تمپر دارای اندازه دانه درشتتری است. افزودن جوانه زاهای CaSi و CaFe منجر به اصلاح مورفولوژی آخال ها و تا حدودی ریزدانه شدن گردیده است.

کلیدواژه ها:

کنترل ساختار ریختگی ، جوانه زا ، اندازه دانه آستنیت اولیه.