مﻘایسه رفتار سایشی آلیاژ Ti-۱۰Mn در هوا و محلول شبیه سازی شده بدن

امروزه به کارگیری آلیاژهای نوین تیتانیم در صنایع مختلف از جمله بیومواد مورد توجه محﻘﻘین است. در این راستا و به منظور افزایش مﻘاومت به سایش، توجهی خاص بر توسعه آلیاژهای تیتانیم بتا که فاقد عناصر سمی هستند معطوف بوده است. پژوهش حاضر به مطالعه ریزساختار و مکانیزم سایش آلیاژ Ti-۱۰Mn در هوا و محلول شبیه سازی شده بدن (SBF) میپردازد. نمونه های آلیاژی با استفاده از کوره ذوب قوس الکتریک تحت خلاء ذوب ریزی و پس از همگن سازی مورد بررسی ریزساختاری، سختی و سایش پین بر دیسک قرار گرفت. نتایج نشان داد که حضور منگنز به عنوان پایدار کننده فاز β سبب ایجاد یک ساختار غیرلایهای α در زمینه β شد. همچنین سختی آلیاژ معادل ۳۸۰ ویکرز ثبت شد. نتایج آزمون سایش نشان داد متوسط ضریب اصطکاک در هوا از ۴۹۸/۰ به ۴۴۴/۰ در محلول شبیه سازی شده بدن کاهش یافت. با این وجود، نرخ سایش از ۰۰۲۶/۰ میلیمتر مکعب بر متر به ۰۰۹۸/۰ میلیمتر مکعب بر متر افزایش یافت. غالب یودن مکانیزم سایش اکسیدی موجب پایداری نسبی اصطکاک در سایش در هوا شد. با این حال، ناپایداری اصطکاکی شدید به دلیل تلاطم محلول و همچنین حضور ذرات ساینده نظیر سدیم و پتاسیم کلراید موجب افزایش شدید نرخ سایش در محلول شبیهسازی شده بدن شد.

کلیدواژه ها:

رفتار سایشی ، آلیاژ تیتانیم-منگنز ، سایش اکسیدی ، محلول شبیه سازی بدن.