بررسی رفتار کارپذیری آلیاژ سنگین تنگستن – نیکل – آهن

در پژوهش حاضر، میزان کارپذیری آلیاژ سنگین تنگستن با ترکیب شیمیایی (درصد وزنی) Fe۵/۲Ni-۶W-۵/۹۱ به کمک آزمون کشش در دماهای °C ۲۵، °C ۳۰۰، °C ۵۰۰ و °C۷۰۰ و نرخهای کرنش ۰۱/۰، ۱/۰ و ۱ بر ثانیه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان میدهد با افزایش دما تنش سیلان کاهش یافته و افزایش نرخ کرنش، تاثیر چندانی بر میزان تنش سیلان نداشته است. لازم به ذکر است درصد ازدیاد طول در دمای °C ۳۰۰، نسبت به دماهای دیگر بیشترین مﻘدار (۱۱ درصد) میباشد. همچنین نتایج ریزساختاری نشان میدهد میزان مجاورت ذرات تنگستن با کاهش دمای تغییر شکل از دمای °C ۷۰۰ به °C ۳۰۰ از مﻘدار ۵۳/۰ به ۳۵/۰ کاهش یافته است. به عبارت دیگر با کاهش مجاورت ذرات تنکستن، مﻘدار چسبندگی ذرات با زمینه، افزایش مییابد. این امر سبب کاهش جدایشهای بین ذرات تنگستن - زمینه و شکست تنگستن - تنگستن شده است.

کلیدواژه ها:

آلیاژ سنگین تنگستن ، کارپذیری ، رفتار مکانیکی ، مکانیزم شکست.