مروری بر جوشکاری لیزری در اتصال و خواص مکانیکی فلزات غیر همجنس به آلیاژهای آلومینیوم

در این پژوهش مروری بر جوشکاری لیزری در اتصال و خواص مکانیکی فلزات غیر همجنس به آلیاژهای آلومینیوم بررسی و گزارش شده است. جوشکاری لیزر یک فناوری نسبتا جدیدی در مقایسه با روش های معمولی جوشکاری قوس الکتریکی است. مزایای اصلی آن سرعت جوشکاری بیشتر ، انرژی ورودی پایین به فلز ، مهره باریک تولید شده و ناحیه کوچک تحت حرارت است. شایع ترین عیوب آن برآمدگی ، تخلخل ، و پاشش است. در آلیاژهای آلومینیوم ، تخلخل به راحتی در مهره های جوش لیزری ایجاد می شود. در سرعت های کم (mm/s) ۵-۱۵ ، تخلخل وجود ندارد یا به شدت کاهش می یابد ، زیرا تقریبا تمام حباب های تولیدی از یک نوک سوراخ کلید به عقب و بالا حرکت می کنند تا از سطح حوضچه مذاب دوری کنند. در سرعت های بیشتر اندازه مک ها یا تخلخل کوچکتر ، به دلیل تشکیل حباب ها کوچکتر می شود. جلوگیری از تخلخل در جوش مهره ای با لیزر فیبر با عمق (mm) ۳ در توان (kw) ۱۰ و سرعت های بسیار بالا بیش از (m/min) ۱۰ ، امکان پذیر است. مزیت اصلی جوشکاری لیزر در اتصال فولاد و آلیاژهای آلومینیوم ، در دقت آن است که به طور موثر طول تماس بین آلومینیوم مایع و آهن را کاهش می دهد. این ترکیبات IMC (بین فلزی) را به حداقل می رساند که می تواند خواص مکانیکی اتصال جوش را بهم بزند. جوشکاری لیزر مس و آلیاژهای آلومینیوم در اتصال لب به لب ، یک پرتو لیزر اغلب در ورق بالایی آلومینیوم تابیده می شود ، زیرا ذوب لیزر آلومینیوم آسانتر از مس است. اما هنگامی که توان لیزر خیلی بالا است پاشش باید رخ دهد ؛ که منجر به جوش های پرنشده ، یا ترکیبات بین فلزی ترد به طور گسترده شکل می گیرند که منجر به تشکیل ترک و کاهش استحکام اتصالات می شوند. درجوشکاری لب به لب تیتانیوم و آلیاژهای آلومینیوم ، در مورد جوشکاری فلزات غیر همجنس ، افزایش استحکام به کاهش عرض جوشکاری مهره ای یا ناحیه اتصال در نزدیکی فصل مشترک ورق های Al-Ti و Ti-AI نسبت داده می شود.

کلیدواژه ها:

جوشکاری لیزری ، جوشکاری آلیاژهای آلومینیوم ، اتصال و خواص مکانیکی ، فلزات غیر همجنس ، سیستم های جوشکاری ، مدل سازی و شبیه سازی جوشکاری.