واکاوی جامعه شناختی پیامدهای مهاجرت جمعیت های مهاجر و دیاسپوریک در رمان هیچ دوستی جز کوهستان اثر بهروز بوچانی

بهروز بوچانی پناهجوی کرد ایرانی از نویسندگان معاصر است که نگارە ادبیاش معطوف به تصویرسازی بحرانهای انسانی برآمده از مهاجرت به دنیای غرب و مواجه شدن با واقعیت وارونە ناهمگون با پندارە خود از جهان مقصد بهعنوان آرمانشهر و پدیدار شدن در رخنمود ویرانشهر است. رمان هیچ دوستی جز کوهستان که برونداد تراژدی مرگ انگارههای انسان مهاجر در دستیابی به یوتوپیا و تباهی رویای ساخت- یافته از انگارە غربنگری بهمثابە پناهگاه امن در گریز از ناامنیهای سیاسی- اجتماعی سرزمین مادری است، روایتی رئالیستی از تباهی زندگی مردمی است که سرنوشتشان در گردابە طرد و دیگرستیزی در جامعە مقصد، به زندان و پایمال شدن حقوق و کرامت انسانی و بیخویشتنی و هژمونی سیستم کایریارکال در جهت سایه گستردن بر ارادە زندانی میانجامد. از آن روی که تاکنون جستار مستقلی به بررسی پیامدهای مهاجرت جمعیتهای دیاسپوریک و مهاجر در رمان هیچ دوستی جز کوهستان نپرداخته است، نگارنده بر آن است تا به بررسی این پدیده در این رمان بپردازد. مسالە بنیادین پژوهش حاضر این است که پیامدهای مهاجرت جمعیتهای مهاجر و دیاسپوریک، چگونه و در چه قالبهایی در این رمان، نمود یافته و با چه مفاهیمی پیوند خورده است؟ جهت بررسی این مساله، نگارنده از روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر بررسی جامعهشناختی پیامدها و بحرانهای برآمده از مهاجرت در این رمان بهره گرفته است. محبوس شدن در زندان و زیستن در فضای هتروتوپیک و دیستوپیایی ، افسردگی و اقدام به خودک شی و بی ارادگی در سیستم کایریارکال از پربسامدترین برآیندهای مهاجرت گروه های دیاسپورایی و مهاجر در رمان هیچ دوستی جز کوهستان است که با رویکرد تاریخی سیاسی همه سونگر ، روایتگر رنجی جانکاه و برآمده از دگرگیسی یوتوپیا به دیستوپیا و محکومیت به زیستن در زندان محصور در هتروتوپیا در فرایند تبدیل مهاجر به سوژە تحت انقیاد سیستم کایریارکال است

کلیدواژه ها:

Political literature ، Immigration ، Prison ، Heterotopia ، Dystopia ، Dehumanization ، Suicide ، Kyriarchal ، No friend but the mountains ، ادبیات سیاسی ، مهاجرت ، زندان ، هتروتوپیا ، دیستوپیا ، انسانیت زدایی ، خودکشی ، کایریارکال ، هیچ دوستی جز کوهستان