تاثیر فارسی بر اشعار بلوچی مولوی عبدالله روانبد

چکیده بلوچی و فارسی شاخههایی از خانواده زبانهای ایرانی هستند که در درازنای تاریخ در فلات ایران و در همسایگی و تعامل با همدیگر بودهاند. یکی از کارکردهای ادبیات تطبیقی، بررسی تاثیر و تاثرهایی است که میان ادبیات زبانهای گوناگون وجود دارد. نظر به غلبه فرهنگی زبان و ادبیات فارسی در ایران و نفوذ گسترده آن در میان اقوام مسلمان، تاثیرات این زبان و ادبیات آن بر ادبیات و شعر بلوچی نیز آشکار و قابل توجه است. تاثیرپذیری شاعران دوره دوم ادبیات بلوچی و مکتب ملاها از فارسی به اوج میرسد. مولوی عبدالله روانبد از شاعران نامدار بلوچی و از نسل آخرین شاعران این مکتب است. او شاعری دوزبانه است که در شعرهای بلوچی او نیز تاثیر زبان و ادبیات فارسی قابل توجه است. این نوشتار با بررسی شعر بلوچی روانبد به روش توصیفی-تحلیلی در پی روشن کردن چنین وجهی در سرودههای او بوده است. شعر روانبد از نظر تاثیرپذیری از زبان و ادبیات فارسی یکدست نیست، گاه شعر او با آن که از لحاظ مضمون و عناصر خیال به شدت متاثر از فارسیگویان بزرگی چون سعدی است، از لحاظ زبانی، روان است و بدیع مینماید و گاهی نیز چنان فارسیانه بلوچی میسراید که مصرعها با تغییر یا تعدیل یک واژه، فارسی میشوند و حتی برخی از آنها را میتوان کاملا فارسی دانست.

کلیدواژه ها:

Comparative literature ، Balochi ، Persian ، Balochi poetry ، Mawlawi Abdollah Rwanbod. ، ادبیات تطبیقی ، بلوچی ، فارسی ، شعر بلوچی ، مولوی عبدالله روانبد