ارزیابی ریسک فروش نفت به روپیه، یوان و یورو مطالعه موردی درآمدهای نفت ایران

وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی، شرایط را برای اعمال تحریم شدیدتر فراهم کرده است. یکی از راههایی که برای رفع محدودیتهای حاصل از تحریم مطرح شده، دریافت درآمدهای نفتی بر حسب پولی غیر از دلار است. در همین راستا، پژوهش حاضر، به ارزیابی ریسک جایگزین کردن پول ملی دریافتکنندگان نفت ایران به جای دلار میپردازد. یوان و روپیه برای دوره زمانی ۲۰۱۹:۰۵-۱۹۹۰:۰۱ و یورو برای دوره زمانی ۲۰۱۹:۰۵-۱۹۹۹:۰۱ با روشهای خودتوضیح جمعی میانگین متحرک (ARIMA) و خودتوضیح آستانهای (SETAR) مدلسازی شده و سپس، سود و زیان این راهکار برای دوره زمانی ۲۰۱۹:۰۶ تا ۲۰۲۱:۱۲ بر اساس درآمد صادرات نفت ایران به چین، هند و اروپا محاسبه شد. نتایج پیشبینی‎ها، حاکی از این است که به دلیل تقویت ارزش دلار در صورت عدم پوشش ریسک، راهکار فروش نفت به چین و هند و دریافت پول ملی آنها موجب زیانی به اندازه ۵ تا ۲۳ درصد ارزش صادراتی نفت ایران به این دو کشور خواهد شد که قابل توجه است. پس اولا، می باید با دیپلماسی مناسب، امکان این فراهم شود که ریسک کاهش ارزش پول ملی واردکنندگان نفت ایران، در قراردادهای فروش نفت، لحاظ شود. ثانیا، به عنوان نمونه، نشان داده شد که تصمیمات سیاسی، تا چه اندازه میتواند آثار اقتصادی به همراه داشته باشد. بنابراین انتظار میرود، ملاحظات اقتصادی به طور جدی و شفاف در فرایند تصمیم گیری سیاسی، مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Exchange Rate ، Oil Revenues ، Forecasting ، Time-series Models ، نرخ ارز ، درآمدهای نفتی ، پیش بینی ، مدل های سری زمانی