بررسی نقش سرمایه در اشتغالزایی و افزایش تقاضای نیروی کار در بخش صنعت ایران

به منظور تخصیص بهینه سرمایه و رسیدن به سطح مطلوب اشتغال، می­باید نحوه و میزان اثرگذاری موجودی سرمایه بر اشتغال بخش­های مختلف اقتصادی بررسی شود. هدف این تحقیق، بررسی نحوه تاثیرگذاری موجودی سرمایهبر ایجاد اشتغال در بخش صنعت ایران طی دوره ۹۰-۱۳۵۸ می­باشد که بر اساس «رهیافت پویای تقاضای نیروی کار» صورت گرفته است. در این راستا و با به کارگیری الگوی خود توضیح با وقفه های گسترده (ARDL)، تابع تقاضای نیروی کار در بخش صنعت به صورت تابعی از ارزش افزوده، دستمزد نیروی کار، موجودی سرمایه و بهره وری نیروی کار برآورد شد. نتیجه تحقیق بیانگر این است که طی دوره مورد بررسی، موجودی سرمایه در دوره­های کوتاه­مدت و بلندمدت بر سطح تقاضای نیروی کار و اشتغال بخش صنعت تاثیر مثبت و معنی­داری داشته که بیانگر مکمل بودن دو نهاده نیروی کار و سرمایه است. براساس نتایج این تحقیق، اعطای اعتبارات بیشتر به بخش صنعت و هدایت آنها در جهت خرید تجهیزات جدید و پیشرفته تر و جذب سرمایه گذاری خارجی، به اشتغالزایی بیشتر بخش صنعت منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

Capital Stock ، Employment ، Dynamic Labor Demand Approach ، Autoregressive Distributed Lag Model (ARDL) ، Iran’s Industry sector ، موجودی سرمایه ، اشتغال ، رهیافت پویای تقاضای نیروی کار ، الگوی خود توضیحی با وقفه های گسترده (ARDL) ، بخش صنعت ایران