سیر تحول گفتمان عشق در غزل جامی

این پژوهش می کوشد با استفاده از روش تحلیل انتقادی گفتمان نورمن فرکلاف و تکیه بر آرای مایکل هلیدی در دستور نقشگرا به بیان چگونگی تحول گفتمان عشق در غزل جامی بپردازد. در این راستا به فراخور قالب شعری غزل و به طور کلی ادبیات غنایی از میان فرانقشهای زبان، «فرانقش اندیشگانی» مد نظر قرار داده شده است. سیر تحول گفتمان عشق در غزل جامی بیش از هر چیز در قالب تحول فرایندهای مادی و ذهنی و شیوه نامدهی معشوق «تو» و عاشق/شاعر«من» به عنوان مشارکان اصلی گفتمان عاشقانه تحقق یافته است.

کلیدواژه ها:

Critical Discourse Analysis ، love sonnets ، Jami ، I ، You ، تحلیل انتقادی گفتمان ، غزل عاشقانه جامی ، «من» و «تو» در غزل عاشقانه ، شعر کلاسیک فارسی