چگونه برنامه های آموزشی نوین می توانند مهارت های کارآفرینی دانش آموزان را تقویت کنند؟

از آنجا که دانش به گونه ای فزاینده جزء مهمی از نوآوری محسوب می شود، مراکزآموزشی - مدارس و دانشگاه ها - در مقام تولید کننده دانش و نهاد انتشار آن، نقش وسیعتری را در نوآوری بازی می کنند. تولید نوآوری نیازمند نظام ملی منجسم و عملگرایی است، به گونه ای که علاوه بر بنگاهها، دیگر نهادهای اجتماعی، از قبیل مدارس ،دانشگاه ها وموسسات آموزشی عالی نیز در آن نقش اساسی ایفا کنند. پاسخ به انتظارات جدید از مراکز آموزشی آنها را به سمت تحولات درونی و نیز تحول در نحوه ی تعامل با محیط اجتماعی اقتصادی سوق داده و باعث پدیدار شدن نسل جدیدی ازمدارس و دانشگاهها به عنوان مراکز اصلی آموزش کارآفرینی شده است.ظهور دوره های آموزش کارآفرینی در واقع پاسخی به اهمیت روز افزون دانش در نظام ملی و ناحیه ای نوآوری و شناخت جدید ازمراکزآموزشی است، یعنی نهادهایی که عامل انتقال دانش و فناوری و منبع اختراعات خلاقانه به شمار می رود و از لحاظ اقتصادی با صرفه است. در دو دهه اخیر، دولت ها در سراسر جهان علی دغم تفاوت نظام های دانشگاهی و صنعتی، به این پتانسیل دانشگاهها از نظر صنعتی برای ارتقای محیط ملی نوآوری نگریسته اند. این مقاله سعی در بررسی سازو کارهای تدوین برنامه جامع کارآفرینی ومهارت آموزی در دوره های مختلف تحصیلی دارد تا بدین وسیله قشر تحصیل کرده بتوانند از طریق کسب مهارتهای لازم در مراکز آموزشی خصوصا مدارس ودانشگاهها گامی موثر در مسیر کارآفرینی وایجاد کسب وکارو در نهایت کاهش بیکاری بردارند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، کارآفرینی ، ارتقای محیط ملی ، تحولات درونی ، مراکز آموزشی