ارزیابی و مدیریت ریسک های محیط زیستی کارخانه احیای مستقیم تولید آهن اسفنجی به روش EFMEA(مطالعه موردی: شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر)

زمینه و هدف: در ایران صنعت فولاد به لحاظ وجود منابع معدنی مورد نیاز در کشور، توانمندی نیروی انسانی، وجود بسترهای اقتصادی و اثربخشی تولید فولاد در رشد اقتصادی کشور، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین باید راهکارهایی اتخاذ گردد که ضمن کاهش خطرات محیط زیستی، صنعت فولاد به سمت توسعه پایدار پیش رود. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مدیریت ریسک محیط زیستی کارخانه احیای مستقیم به روش EFMEA در شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر می باشد. مواد و روش ها: در ابتدا با بازدید میدانی تمامی خطرات و جنبه های محیط زیستی شناسایی و با استفاده از روشEFMEA ارزیابی شد. RPN با حاصل ضرب احتمال، شدت و بازیافت یا گستره آلودگی به دست آمده است. در نهایت RPN ثانویه پس از تعریف و اعمال اقدامات کنترلی پیشنهادی محاسبه گردید.یافته ها: در این پژوهش ۴۶۸ جنبه ریسک محیط زیستی شناسایی شد که از این میزان ۲۵۸ ریسک در سطح ناچیز، ۱۸۷ ریسک در سطح کم، ۱۷ ریسک در سطح متوسط و ۶ ریسک در سطح بالا قرار داشتند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مهمترین ریسک های موجود در واحد تولید بوده که بیشترین عدد ریسک مربوط به گازهای خروجی دودکش از جنبه انتشار گازهای گلخانه ای می باشد. پس از ارزیابی ثانویه و انجام اقدامات اصلاحی، مشخص گردید که استفاده از روش های مناسب مدیریت ریسک های محیط زیستی، برنامه ریزی صحیح، ارائه راهکارهای پیشگیرانه و اصلاحی می تواند از وقوع پیامدهای محیط زیستی جلوگیری و خطرات محیط زیستی ناشی از صنایع را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

آهن اسفنجی ، مدیریت ریسک ، کارخانه احیا ، EFMEA ، جنبه های محیط زیستی ، گل گهر