دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان پرستاری در خصوص آماده سازی انگیزش شغلی مبتنی بر تئوری یادگیری خود تعیین کننده

مقدمه: یادگیری یک رویکرد است که به توسعه توانایی های یادگیرنده توجه دارد و به  واسطه ارائه رهنمودها و منابع، فرایند یادگیری را تسهیل می کند. سیستم آموزشی و دیدگاه استادان و دانشجویان برای انجام یک برنامه آموزشی اهمیت دارد. این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان درخصوص آماده سازی انگیزش شغلی مبتنی بر تئوری یادگیری خود تعیین کننده در سال۱۴۰۲انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی اعضای هیات علمی، دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ۱۳۰نفر تعیین شد و روش نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده انجام شد.  ابزار، پرسشنامه ی بلیس و عظیم پور بود که پژوهشگر بنا به نیاز آن را تغییرداد. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار ۲۱spss و با آزمون های آماری آماره های توصیفی و استنباطی انجام شد.نتایج: در این پژوهش ۵۷/۷% را زنان تشکیل می دادند و میانگین سنی۴/۵۴ ± ۲۲/۴۶ سال بود. حیطه بی انگیزگی بیشترین و تنظیم بیرونی کمترین میانگین را داشت. دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان عمدتا مثبت بود و نمره بالایی نسبت به آماده سازی انگیزش شغلی مبتنی بر تئوری یادگیری خود تعیین کننده کسب نمودند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه داشتن انگیزه می تواند سبب بهبود و ارتقا کیفیت کار بالین شود و حرفه پرستاری به سطح مطلوبی از کار تیمی و گروهی برسد پیشنهاد می شود مدیران پرستاری به تشویق و انگیزش پرستاران اهمیت دهند.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، هیات علمی ، دانشجو: پرستاری ، تئوری یادگیری خودتعیین کننده