اعتبار یابی الگوی توانمندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری

هدف پژوهش حاضر اعتباریابی الگوی توانمندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری می­باشد. جامعه پژوهش را کلیه مدیران نظام آموزشی اعم از مدیران مدارس و مدیران آموزش و پرورش استان مازندران تشکیل دادند که در بازه زمانی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به فعالیت بودند. بنابراین برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و با در نظر گرفتن ریزش ۲۰ درصدی در نهایت حجم نمونه ۳۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی روایی سازه الگوی پیشنهادی از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم با نرم افزار AMOS۲۴ و جهت بررسی الگوی پارادایمی پژوهش از رویکرد معادلات ساختاری مبتنی بر روش حداقل مجذورات جزئی با نرم افزار PLS-۳ استفاده شد و ضرایب رگرسیون اثرات مستقیم برای تمام مسیرهای مدل گزارش گردید. بر اساس یافته های به دست آمده، بار عاملی استاندارد برای تک تک مقوله­های اصلی و فرعی هر یک از عوامل مندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری بیشتر از ۴/۰ و مورد تایید بود. روایی همگرا و روایی واگرای مقیاس­های مدل پیشنهادی نیز مناسب بودند. همچنین برازش کلی مدل تایید گردید و مجموع مدل ساختاری و مدل اندازه گیری کیفیت مناسب در تبیین متغیرهای پژوهش داشتند. بنابراین استفاده از الگوی به دست آمده در پژوهش حاضر برای مندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری، روشی موثر خواهد بود که از اعتبار بالایی نیز برخوردار است. هدف پژوهش حاضر اعتباریابی الگوی توانمندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری می­باشد. جامعه پژوهش را کلیه مدیران نظام آموزشی اعم از مدیران مدارس و مدیران آموزش و پرورش استان مازندران تشکیل دادند که در بازه زمانی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به فعالیت بودند. بنابراین برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و با در نظر گرفتن ریزش ۲۰ درصدی در نهایت حجم نمونه ۳۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی روایی سازه الگوی پیشنهادی از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم با نرم افزار AMOS۲۴ و جهت بررسی الگوی پارادایمی پژوهش از رویکرد معادلات ساختاری مبتنی بر روش حداقل مجذورات جزئی با نرم افزار PLS-۳ استفاده شد و ضرایب رگرسیون اثرات مستقیم برای تمام مسیرهای مدل گزارش گردید. بر اساس یافته های به دست آمده، بار عاملی استاندارد برای تک تک مقوله­های اصلی و فرعی هر یک از عوامل مندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری بیشتر از ۴/۰ و مورد تایید بود. روایی همگرا و روایی واگرای مقیاس­های مدل پیشنهادی نیز مناسب بودند. همچنین برازش کلی مدل تایید گردید و مجموع مدل ساختاری و مدل اندازه گیری کیفیت مناسب در تبیین متغیرهای پژوهش داشتند. بنابراین استفاده از الگوی به دست آمده در پژوهش حاضر برای مندسازی مدیران نظام آموزشی با هدف ارتقا امنیت اجتماعی در مناطق گردشگری، روشی موثر خواهد بود که از اعتبار بالایی نیز برخوردار است.

کلیدواژه ها:

اعتباریابی ، امنیت اجتماعی ، توانمندسازی ، مدیران نظام آموزشی ، مناطق گردشگری