شناسایی و مدل سازی ساختاری-تفسیری عوامل موثر بر انتخاب همکار برای همرقابتی در زنجیره تامین بهداشت ودرمان

با توجه به عدم قطعیت های موجود در زنجیره تامین بهداشت و درمان و کمبودهای ناشی از آن، سازمان های فعال در این زنجیره به همرقابتی روی آورده اند. بعضی از این همرقابتی ها ناموفق بوده اند که یکی از دلایل آن عدم توجه به معیارهای انتخاب همکار برای همرقابتی است. با توجه به نبود تحقیقی در زمینه شناسایی عوامل انتخاب همکار به منظور همرقابتی، این پژوهش به منظور شناسایی این عوامل و مدل سازی آن ها (به منظور شناسایی بنیادی ترین عوامل) انجام شده است. در مرحله اول تحقیق، با روش تحلیل مضمون ۳۸ عامل برای انتخاب همکار شناسایی گردید که در قالب ۱۵ دسته «خدمات و منابع مکمل»، «نیروی انسانی دقیق و مجرب»، «رعایت اصول اخلاقی»، «ارائه خدمات دقیق، سریع و باکیفیت»، «پذیرش تغییرات و نوآوری»، «شهرت برند»، «حضور در بخش خصوصی»، «تناسب راهبردی رقیب با ما»، «نزدیک بودن از منظر جغرافیایی»، «مدیریت نیروی انسانی به شکل مناسب»، «داشتن سرمایه در گردش لازم برای مدیریت تحولات»، «اشتراک اطلاعات»، «فرهنگ سازمانی مشابه»، «نظم و انسجام سازمانی» و «ظرفیت ارائه خدمات» گروه بندی شد. در گام دوم با روش مدل سازی ساختاری تفسیری فراگیر فازی، عوامل مدل سازی شدند. نتایج نشان داد «حضور در بخش خصوصی» و «نزدیک بودن از منظر جغرافیایی» بنیادی ترین عوامل هستند که روی سایر عوامل موثرند. در سطح بعدی نیز «نیروی انسانی دقیق و مجرب»، «رعایت اصول اخلاقی» و «داشتن سرمایه در گردش لازم برای مدیریت تحولات» قرار دارد. با توجه به معیارهای شناسایی شده توصیه می شود سازمان ها در انتخاب همکار به این معیارها توجه نمایند و خود نیز به تقویت این معیارها در داخل سازمان بپردازند تا شریک بهتری به حساب بیایند در نتیجه کاهش بروکراسی اداری، تقویت فرهنگ سازمانی، بهبود زیرساخت های اطلاعاتی و مدیریت منابع انسانی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

همرقابتی ، انتخاب همکار ، زنجیره تامین بهداشت و درمان ، مدل سازی ساختاری-تفسیری فراگیر فازی