نقش یونسکو در تحقق نسبیت گرایی در تقابل با جهان شمولی حقوق بشر

زمینه و هدف: جهان­ شمولی و نسبیت­ گرایی دو رویکرد در نظام حقوق بشر بین­ المللی و به­ طور خاص در فرآیند طراحی و تصویب هنجارها محسوب می­شوند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی نقش یونسکو در نسبیت­ گرایی و تنوع فرهنگی در مواجهه با وصف جهان شمولی حقوق بشر می­باشد. مواد و روش­ ها: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش آن توصیفی- تحلیلی میباشد و ابزار جمع آوری اطلاعات نیز به­ صورت کتابخانه ای است. یافته­ ها: نظام حقوق بشر بین­ المللی با توجه به وجود اصل احترام به تنوع فرهنگی، قائل به نسبیت­ گرایی می­باشد. نسبیت ­گرایی در حوزه حقوق فرهنگی بسیار پررنگ می­باشد. این نسبیت هنجارهای حقوق بشر در واقع از فضای فرمالیسم حقوقی و منطق فازی حاکم بر آن نشئت می­گیرد. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است. نتیجه­­: حقوق و هنجارهایی که در حوزه صلاحیت یونسکو قرار می­گیرند دارای وصف بنیادین یا آمره نیستند. به همین دلیل اغلب اسناد و رویه ­های نهاد مزبور در جهت تنوع فرهنگی و نسبیت ­گرایی حرکت می­کند؛ اما در مواردی که موضوعات و هنجارهای آن به ­نحوی مرتبط با حقوق بنیادین بشری یا همان قواعد آمره قرار می­گیرد، جهان­ شمولی بر رویه و اسناد آن سایه می­ افکند.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، یونسکو ، نسبیت گرایی ، تنوع فرهنگی ، قواعد آمره