باز طراحی منظر شهری مناطق متراکم شهری با رویکرد زیرساخت سبز شهری (مطالعه موردی: محله شیخ هادی منطقه ۱۱ شهرداری تهران)

زیرساخت های سبز و سایر راه حل های مبتنی بر طبیعت، به عنوان رویکرد های نوآورانه ای هستند که علاوه بر آن که منطبق بر تغییرات جهان اطراف ما بوده، راهی برای حفاظت از منابع طبیعی ارائه می دهند و در نهایت موجب افزایش کیفیت محیط های شهری، افزایش انعطاف پذیری محلات و ترویج سبک زندگی پایدار، بهبود سلامت و رفاه ساکنان شهری خواهند بود. این مفهوم در حقیقت مفهومی نسبتا جدید است و هنوز ارزیابی دقیقی در رابطه با شهرهای متراکم نظیر شهر تهران در ارتباط با آن انجام نشده است. این پژوهش تلاش می کند در راستای افزایش کیفیت زندگی شهروندان، ضمن بررسی ویژگی های زیرساخت سبز شهری و تبیین معیارهای اجرای زیرساخت سبز شهری در شهرهای متراکم و شناخت چالش ها، محدودیت و فرصت های پیش رو در مسیر اجرای زیرساخت سبز شهری در یکی از پهنه های با تراکم بالای شهری (محله شیخ هادی در منطقه ۱۱ شهر تهران)، راهبردهای اجرائی در راستای بازطراحی منظر این منطقه ارائه نماید. بنابراین این پژوهش با نتایج کاربردی و در قالب پژوهشی توصیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از ابزار مصاحبه ساختار یافته نظرات صاحبنظران در ارتباط با مفهوم زیرساخت سبز شهری، معیارهای لازم برای اجرای زیرساخت سبز شهری در شهرهای متراکم و در نهایت راهکارهای اجرائی زیرساخت سبز شهری وزن دهی گردیده و سپس بر اساس روش تحلیل محتوا و اولویت بندی زیرمعیارهای مربوط به هر کدام از این معیارها، پلان راهبردی برای بخش هایی از این محله و اجرای رویکرد زیرساخت سبز شهری ارائه خواهد نمود. تا در نهایت بتواند گامی در راستای افزایش پایداری محیطی در این محدوده و بهبود سلامت و کیفیت زندگی شهروندان آن بردارد.

کلیدواژه ها:

شهر متراکم ، زیرساخت سبز ، پایداری ، طراحی منظر