مقایسه ی آرایش های مثلثی و خطی آبشکن های محافظ نفوذپذیر در کنترل آبشستگی تکیه گاه پل

پلها برای برقراری راههای ارتباطی اهمیت بالایی دارند و همه ساله پلهای زیادی به علت آبشستگی اطراف تکیه گاه تخریب میشوند. آبشکن ها سازههای هیدرولیکی هستند که با انحراف خطوط جریان از سازههای ساحلی، فرسایش را کاهش میدهند. در این مقاله یک آرایش مثلثی برای آبشکنهای نفوذپذیر پیشنهاد شده و عملکرد آن با آبشکنهای خطی در کنترل آبشستگی تکیهگاه به صورت عددی بررسی و مقایسه شده است. برای امکان مقایسه ی صحیح، نسبت نفوذپذیری و فاصله ی استقرار هر دو آرایش مثلثی و خطی یکسان فرض شد. همچنین به جهت رعایت تناسب، طول و فواصل آبشکنهای مثلثی و خطی در جهت عرض و طول کانال یکسان فرض شد. نتایج نشان میدهد که آرایش خطی سری سه تایی دو ستونه نسبت به آرایش مثلثی مشابه، عملکرد بهتر و آرایش خطی سری چهار و پنج تایی دو ستونه نسبت به آرایش مثلثی مشابه عملکرد بدتری دارد. همچنین در میان تمامی مدلها، آرایش مثلثی معادل دو سری پنج تایی بهینه ترین بوده و به میزان ۴۴ درصد عمق آبشستگی را نسبت به حالت شاهد (تکیه گاه بدون آبشکن محافظ) کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، آبشکن محافظ ، الگوی جریان ، تکیه گاه ، رسوب گذاری