پیش بینی کیفیت زندگی وابسته به سلامت بر اساس اضطراب سلامت، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با میانجی گری تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع ۱

مقدمه و هدف: اگرچه با پیشرفت علم و بهبود درمان های پزشکی افراد مبتلا به بیماری های مزمن همچون دیابت نسبت به گذشته از طول عمر بالاتری برخوردار شده اند، اما در عین حال بیشتر از قبل با مشکلات مربوط به سازگاری و سلامت روان درگیر هستند. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی وابسته به سلامت بر اساس اضطراب سلامت، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با میانجی گری تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع۱ بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور ۲۵۰ نفر نوجوان مبتلا به دیابت نوع۱ در شهر اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیار های ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن، پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک، مقیاس خودمدیریتی دیابت اسچمیت و همکاران، پرسشنامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران، و مقیاس تنیظیم هیجان گارنفسکی و همکاران، بود. در نهایت داده های به دست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی در نرم افزار Spss۲۴ و Amos۲۱  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که اضطراب سلامت ، خودمدیریتی دیابت و خودآگاهی هیجانی با تنظیم هیجان دارای رابطه معنادار هستند و توانستند ۲۹ درصد از واریانس این متغیر را تبیین نمایند. به دنبال آن تنظیم هیجان و خودآگاهی هیجانی  با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار هستند و توانستند ۴۹ درصد از واریانس این متغیر را تبیین کنند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان از طریق تعدیل اضطراب سلامت و بالا بردن میزان خودمدیریتی دیابت وخودآگاهی هیجانی به بهبود تنظیم هیجان کمک نموده و بدین ترتیب  میزان کیفیت زندگی و در پی آن سلامت روان در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ را افزایش داد و از شدت عوارض دیابت نوع۱ کاست.

کلیدواژه ها:

Quality of Life ، Health Anxiety ، Self-Management ، Self-Awareness ، Emotion Regulation ، Adolescents ، Type I Diabetes. ، کیفیت زندگی ، اضطراب سلامت ، خودمدیریتی ، خودآگاهی ، تنظیم هیجان ، نوجوانان ، دیابت نوع۱.