بررسی تاثیرات تکنولوژی و مدرنیته بر تربیت دینی و اخلاقی و ارایه راه حل های مناسب

این پژوهش به بررسی عمیق و چند وجهی تاثیرات متقابل فناوری و مدرنیته بر تربیت دینی و اخلاقی در جوامع معاصر می پردازد. با گسترش روزافزون فناوری های نوین و تغییرات شگرف ناشی از مدرنیته در ابعاد مختلف زندگی، نظام های ارزشی و باورهای سنتی، به ویژه در حوزه تربیت دینی و اخلاقی، با چالش های اساسی مواجه شده اند (احمدی، ۱۳۹۰). این مقاله با هدف شناسایی دقیق این چالش ها، تحلیل عمیق علل و عوامل موثر، و ارائه راهکارهای عملی و کارآمد برای تقویت تربیت دینی و اخلاقی در این دوران تحول آفرین تدوین شده است.در این پژوهش، از روش توصیفی- تحلیلی با رویکردی تلفیقی استفاده شده است. گردآوری داده ها بر اساس بررسی گسترده متون، مقالات علمی، پژوهش های پیشین، و منابع معتبر مرتبط با موضوع صورت گرفته است (محمدی، ۱۳۹۲). سپس، با تحلیل این داده ها و استفاده از چارچوب های نظری مرتبط، تاثیرات فناوری و مدرنیته بر تربیت دینی و اخلاقی به طور همه جانبه بررسی شده است.یافته های کلیدی پژوهش نشان می دهد که فناوری و مدرنیته همزمان هم فرصت ها و هم تهدیداتی را برای تربیت دینی و اخلاقی ایجاد کرده اند. از یک سو، فناوری های نوین، مانند اینترنت و رسانه های اجتماعی، دسترسی به اطلاعات و محتوای آموزشی را تسهیل کرده و امکان برقراری ارتباط با جوامع مختلف و آگاهی از فرهنگ های گوناگون را فراهم کرده اند (حسینی، ۱۳۹۵). این امر می تواند به تعمیق درک دینی و اخلاقی افراد و افزایش آگاهی آن ها از آموزه های دینی کمک کند. از سوی دیگر، همین فناوری ها می توانند به ترویج محتواهای نامناسب و ارزش های مغایر با اصول دینی و اخلاقی منجر شوند و باعث ایجاد شک و تردید در باورهای دینی و ارزش های اخلاقی افراد، به ویژه نسل جوان، گردند (رضایی، ۱۳۹۸). همچنین، تغییر سبک زندگی و الگوهای مصرف، کاهش ارتباطات چهره به چهره و ضعف نقش نهادهای سنتی، مانند خانواده و مدرسه، از دیگر چالش های اساسی در این حوزه محسوب می شوند (کاظمی، ۱۴۰۰).به منظور مقابله با این چالش ها و بهره برداری از فرصت های موجود، این پژوهش راهکارهای جامعی را ارائه می دهد. این راهکارها شامل آموزش آگاهانه سواد رسانه ای، ترویج استفاده مسئولانه و اخلاقی از فناوری، تقویت نقش خانواده و جامعه در تربیت دینی و اخلاقی، توسعه محتوای دینی و اخلاقی متناسب با نیازهای روز، بهره گیری از ظرفیت های فناوری برای آموزش و تبلیغ ارزش ها، و تقویت ارتباطات بین نسلی می شود.در نهایت، این پژوهش تاکید می کند که تربیت دینی و اخلاقی در عصر فناوری و مدرنیته نیازمند رویکردی فعال، آگاهانه، هوشمندانه و جامع است. با اتخاذ این رویکرد و همکاری همه جانبه نهادهای آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی، می توان نسل هایی با هویت دینی و اخلاقی مستحکم و سازنده پرورش داد که بتوانند در دنیای پویای امروز با چالش ها روبه رو شده و به پیشرفت و تعالی جوامع کمک کنند.

کلیدواژه ها:

فناوری ، مدرنیته ، تربیت دینی ، تربیت اخلاقی ، چالش های تربیتی ، راهکارهای تربیتی