اثر عامل پخت، دما و کنشیار بر خواص فیزیکی-مکانیکی ماده مرکب بسیار پرشده بر پایه HTPB

با توجه به پژوهش­های انجام شده روی رفتار شیمی-رئولوژیکی  ماده مرکب پرانرژی، دوغاب  ماده مرکب پرانرژی بر پایه HTPB باید در پایان اختلاط دارای گرانروی مناسبی  جهت سهولت ریخته گری باشد. به عبارت دیگر بازه زمانی موجود برای ریخته­گری  ماده مرکب پرانرژی پس از افزودن عامل­پخت را عمرکاربری گویند. عمرکاربری طولانی برای سیستم  محمل HTPB به منظور سهولت فرآیند­پذیری و تولید توده  ماده مرکب پرانرژی بدون نقص ضروری می­باشد. در کنار عمرکاربری بالا بایستی به خواص فیزیکی-مکانیکی  ماده مرکب پرانرژی بر پایه HTPB نیز توجه کرد. در پژوهش حاضر اثر نوع (ساختار) عامل پخت، دمای ریخته گری و مقدار کنشیار پخت DBTDL، بر رفتار شیمی-رئولوژیکی  سیستم محمل و  خواص فیزیکی-مکانیکی  مواد مرکب­ پرانرژی بر پایه HTPB مورد بررسی قرار گرفت. سه نوع عامل پخت TDI، IPDI و HDI انتخاب شدند تا اثر ساختار مولکولی بر عمرکاربری سیستم محمل و دوغاب آن و همچنین بر خواص مکانیکی   مواد مرکب پرانرژی بررسی شود. همچنین، دماهای ˚C ۴۰، ۵۰ و ۶۰ جهت بررسی اثر دمای ریخته گری بر رفتار شیمی-رئولوژیکی در نظر گرفته شدند. نتایج بررسی اثر دما نشان داد با هر ˚C ۱۰ کاهش دمای ریخته گری، حدود min ۱۰ عمرکاربری  سیستم محمل (IPDI و TDI) افزایش می یابد. عمرکاربری  سیستم محمل و دوغاب  ماده مرکب­ پرانرژی برپایه IPDI در حضور مقدار بهینه از کنشیار DBTDL (% ۰۰۵/۰)، در دماهای یکسان نسبت به دو عامل پخت دیگر، طولانی­ترین عمرکاربری را ارائه کرد. بر اساس نتایج، الاستومر و  ماده مرکب­ پرانرژی بر پایه IPDI بیشترین چگالی  اتصالات عرضی را نسبت به سایر عوامل پخت دارد؛ همچنین  ماده مرکب پرانرژی بر پایه IPDI بیشترین مدول و چگالی اتصالات عرضی را با حفظ استحکام کششی و ازدیاد طول مناسب، نسبت به سایر عوامل پخت دارد.

کلیدواژه ها:

DBTDL catalyst ، Casting Temperature ، curing agent ، Pot Life ، chemorheology ، دمای ریخته گری ، عامل پخت ، عمرکاربری ، شیمی رئولوژیکی ، کنشیار DBTDL