حذف یون های مس و کروم از محلول های آبی با نانوذرات مغناطیسی عامل دار شده با N - فسفونو متیل آمینو دی استیک اسید
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARCPE-7-1_003
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1403
چکیده مقاله:
آلودگی آب و خاک با فلزات سنگین خطرات و تهدیدهای جدی برای سلامتی بشر و محیط زیست ایجاد میکند و لذا یافتن راهکاری موثر برای حذف این فلزات بسیار لازم و ضروری میباشد. در این پژوهش ابتدا نانو ذرات مغناطیسی MnFe۲O۴@SiO۲ عاملدار شده با N- فسفونو متیل آمینو دیاستیک اسید با ساختار هسته-پوسته سنتز شدند. سپس خصوصیات گروه های عاملی سطحی، ساختار کریستالی، خواص مغناطیسی، اندازه و مورفولوژی سطحی این نانوذرات با بکارگیری آنالیزهای طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، پراش اشعه ایکس (XRD)، میکرسکوپ الکترونی عبوری (TEM) میکرسکوپ الکترونی روبشی (FE-SEM)، آنالیز توزین حرارتی (TGA) و مغناطیسسنج نمونه مرتعش (VSM) مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. نهایتا بررسی کارایی این نانوجاذب سنتزی در حذف یونهای مس و کروم از محلولهای آبی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلف همچون اثر pH، مقدار جاذب و زمان تماس بر میزان جذب یونهای مس و کروم از محلول بررسی گردید. نتایج نشان میدهد که با افزایش میزان pH از ۵/۲ تا ۵ میزان جذب دو یون فلزی مس (II) و کروم (VI) به طور چشمگیری افزایش مییابد و بالاترین راندمان جذب در pH برابر ۷ حاصل شد. میزان R در نمودار جذب فرندلیچ یون مس نسبت به ایزوترم لانگمویر بیشتر است و در نتیجه جذب یون مس بر روی جاذب از معادله جذب فرندلیچ تبعیت میکند. همچنین میزان R در نمودار جذب فرندلیچ برای یون کروم نسبت به ایزوترم لانگمویر بیشتر میباشد و از اینرو جذب یونهای کروم بر روی جاذب از معادله جذب فرندلیچ پیروی میکند. همچنین در معادله فرندلیچ میزان nبالا نشاندهنده جذب مطلوب و موثر میباشد. علاوه بر این بررسی ایزوترمهای جذب نشان میدهد که جذب فلزات کروم و مس از دو مدل لانگمویر و فرندلیچ پیروی میکند. همچنین قابلیت بازیافت و استفاده مجدد جاذب در چرخه متوالی جذب-واجذب با بکارگیری یک مگنت مغناطیسی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان میدهد که کاهش قابل توجهی در فعالیت جاذب مشاهده نمیشود.
کلیدواژه ها:
Nanoparticle ، MnFe۲O۴@SiO۲ ، Phosphonomethyl Aminodiacetic acid ، Magnetic Nanoadsorbent ، Ion Removal ، Heavy metal Ion ، نانوذرات MnFe۲O۴@SiO۲ ، فسفونو متیل آمینو دی استیک اسید ، نانوجاذب مغناطیسی ، حذف موثر ، یون های فلزی سنگین
نویسندگان
محسن اسماعیل پور
Assistant Professor, Chemical and Process Engineering Department, Niroo Research Institute (NRI), Tehran, Iran
مجید قهرمان افشار
Assistant Professor, Chemical and Process Engineering Department, Niroo Research Institute (NRI), Tehran, Iran
زینب نورورزی تیسه
Assistant Professor, Chemical and Process Engineering Department, Niroo Research Institute (NRI), Tehran, Iran
رامین قهرمان زاده
Assistant Professor, Nanobiotechnology Research Center, Avicenna Research Institute, ACECR, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
