تاثیر بقایای گیاهی گندم و ورمی کمپوست بر ویژگی های کیفی علوفه ذرت (Zea mays L.) و حاصلخیزی خاک

روش­های کشاورزی رایج، موفقیتی در استفاده مطلوب از منابع نداشته و با اتکای بیش از حد به نهاده­های مصنوعی مانند کودهای شیمیایی باعث ایجاد اکوسیستم­های زراعی ناپایدار می­گردد. بر این اساس، به منظور بررسی اثر سیستم تلفیقی مدیریت کود آلی بر خصوصیات کیفی علوفه ذرت (Zea mays L.) و حاصلخیزی خاک، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۹۷- ۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف سیستم تلفیقی مدیریت کود آلی در ۱۰ سطح (عدم کوددهی، ۳۰ درصد بقایای گندم، ۶۰ درصد بقایای گندم، ۹۰ درصد بقایای گندم، ۳۰ درصد ورمی­کمپوست، ۶۰ درصد ورمی­کمپوست، ۱۰۰ درصد ورمی­کمپوست، ۱۰ درصد ورمی­کمپوست + ۹۰ درصد بقایای گندم، ۴۰ درصد ورمی­کمپوست + ۶۰ درصد بقایای گندم و ۷۰ درصد ورمی­کمپوست + ۳۰ درصد بقایای گندم) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین قابلیت هضم ماده خشک (۳۵/۵۶ درصد) در تیمار ۶۰ درصد بقایای گیاهی و کمترین الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (۴۰/۱۶ گرم بر کیلوگرم ماده خشک) در تیمار ۷۰ درصد ورمی­کمپوست + ۳۰ درصد بقایای گندم به­دست آمد. همچنین بیشترین مقدار نیتروژن کل (۰۶۳/۰ درصد) در تیمار۷۰ درصد ورمی کمپوست + ۳۰ درصد بقایای گندم حاصل گردید. بیشترین میزان فسفر قابل دسترس (۰۷/۵ میلی­گرم در لیتر) و نیز بیشترین میزان کربن آلی خاک (۲۱۲/۰ درصد) در تیمار ۱۰ درصد ورمی کمپوست + ۹۰ درصد بقایای گندم به­دست آمد که البته تفاوت معنی داری نسبت به تیمار ۷۰ درصد ورمی­کمپوست + ۳۰ درصد بقایای گندم نشان ندادند. به طور کلی، استفاده از سیستم تلفیقی ۷۰ درصد ورمی­کمپوست + ۳۰ درصد بقایای گندم منجر به تولید علوفه با کیفیت بالاتر و بهبود حاصلخیزی خاک گردید.

کلیدواژه ها:

الیاف نامحلول در شوینده اسیدی ، فسفر قابل جذب ، قابلیت هضم ماده خشک ، کربن آلی