روانشناسی رنگ در اشعار سهراب سپهری

«رنگ» به عنوان برجسته ترین و نمودارترین عنصردرحوزه محسوسات از دیر باز تاکنون مورد توجه انسان بوده وهمواره روح و روان آدمی را مسحور قدرت نافذ خویش نموده است. رنگ، مایه آرایش جهان آفرینش و نمایانگر قدرت نقاش زبر دست هستی است. امروزه به عقیده بسیاری از بزرگان ادب و هنر جهان- رنگ، مهمترین عنصر در بروز خلاقیت های هنری است .  ازآنجا که شعر، گزینش واژه هایا به تعبیر دقیقتر،نقاشی با واژه هاست، بی گمان انتخاب رنگها در عرصه هنرمندی شاعرنمی تواند بی تاثیرباشد وانتخاب آگاهانه یا ناآگاهانه هررنگ از سوی  شاعر، بیانگر دیدگاه وی نسبت به هستی وپدیده های آن محسوب می گردد. دقت نظر در میزان بسامد واژگان رنگین درآثارهر شاعر می تواند مارا به بسیاری از ویژگیهای اخلاقی و رفتاری شاعر وهمچنین لایه های زیرین جهان بینی وی رهنمون سازد. در این مقاله کوشیده ایم با توجه به بسامد واژگانی رنگها از راهی علمی تر به پاره ای از ویژگیهای رفتاری ، اخلاقی سهراب سپهری دست یابیم.

کلیدواژه ها:

color ، poem ، color psychology ، S.Sepehri . ، رنگ ، شعر ، روانشناسی رنگ ، سهراب سپهری