«مهندسی سخن» در سروده های حافظ سید محمد راستگوفر

از ویژگیهای بسیار برجسته و سرآمد سروده های حافظ، ساختار بسیار استوار و هندسه بسیار سنجیده و بهنجار آنهاست. در این هندسه سنجیده و بهنجار، واژه ها و سازه ها از میان واژگان همرده چنان هشیارانه و استادانه گزینش شده و چنان تردستانه و شیرینکارانه از پی هم آمده و چنان سنجیده و اندازه گیری شده، همنشین گشته  است که دستکاری و دگرگون سازی هنری را بر نمی تابد و بسیار کم پیش می آید که بتوان بر این ساختار سنجیده انگشت نهاد و اما و اگری پیش آورد یا واژه ای را با واژه ی همخوان دیگری جا به جا کرد و به هندسه سنجیده و بهنجار آن آسیبی نرساند و پاره ای از خرده کاریهای هنری آن را از دست نداد. در این گفتار که با درآمدی در باره ساخت، ساخت زبانی و ساخت هنری آغاز شده است، کوشیده ایم با یادکرد نمونه هایی از سروده های حافظ، گوشه هایی از هندسه سنجیده و  دگرگون ناپذیر سخن او را بازنماییم.

کلیدواژه ها:

Language structure ، Art structure ، Collocation ، Substitutions ، Speech architecture ، ساخت زبانی ، ساخت هنری ، هم نشینی ، جانشینی ، مهندسی سخن.