کار چراغ خلوتیان در شعر حافظ

این مقاله به بررسی ترکیب «کار چراغ خلوتیان» در غزلی از حافظ با مطلع: ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت     کار چراغ خلوتیان باز درگرفت   اشاره می­کند. در بیشتر شرحهایی که با موضوع شعر حافظ در دست است، این تعبیر به معنی «رونق گرفتن کار» و با توجه به دیگر واژگان بیت به معنی «روشن شدن خلوت عاشقان با چهره نورانی معشوق» آمده است. در مقاله حاضر با ارائه شواهدی از متون ادب فارسی نشان داده­ایم که یکی از معانی واژه کار به معنی پارچه و بافته شده (منسوج) است که در اینجا می­تواند به معنی فتیله چراغ باشد؛ بنابراین کار چراغ یعنی فتیله چراغ، که در این صورت میان بالا رفتن حجاب از چهره معشوق با بالا آمدن فتیله چراغ به خلوت نشستگان تشبیهی زیبا، به وجود می­آید. همچنین­نشان داده­ایم که در سراسر دیوان حافظ واژه کار با واژگان دیگری که مرتبط با پارچه است مانند طراز، بخیه، پرده، نقش، کارگاه و . . .  به تناسب همراه شده است.

کلیدواژه ها:

Key word: Hafez’s verse ، the reclused lamp wick ، کلید واژه : شعر حافظ ، کار ، کار چراغ خلوتیان.