نمادینگی و دیگرسانی شبدیز و گلگون در خسرو و شیرین نظامی

این نوشتار بر آن است تا نمادینگی و دیگرسانی پدیده­های شگرف و افسونگرانه شبدیز و گلگون را در خسرو و شیرین نظامی به روش تحقیق کیفی از نوع تحلیلی توصیفی و شیوه متن­پژوهی واکاوی کند. نتایج نشان می دهد این دو اسب با ظرفیت سرشار و پایان­ناپذیر اساطیری، هنری و ادبی تغییر جنسیت می­دهند؛ با استحاله خود در ساختار مرکزی داستان نقش­ورزند و با هنرنمایی شاعر در حساسترین صحنه­های این ماجرای پرکشش عشق و عاشقی، مرکب عشق­اند. در صحنه­هایی که عاشق و معشوق با هم رویارو می ­شوند؛ آنها را تداعی و آینگی می­ کنند و نیروهایی غیربشری، فراطبیعی و فراتر از هیات حیوانی­ اند که به عنوان عنصری مکمل و تعالی­ بخش در رسیدن به مقصد عشق پدیدار می ­شوند.

کلیدواژه ها:

Horse ، Khosrow ، Shirin ، Shabdiz ، Golgoon. ، اسب در منظومه خسرو و شیرین ، شبدیز و گلگون در شعر نظامی ، نمادینگی اسب در منظومه های نظامی ، دیگرسانی اسب ها در شعر نظامی.