تحلیل جایگاه نخل در ادبیات شفاهی و فرهنگ عامه مردم میناب

نخل از درختان بسیار قدیمی و مقدس است که نامش در قرآن مجید به­کرات آمده است. مورخان درخت نخل را ملکه درختان نامیده­اند. ساکنان جنوب، نخل را تنها میراث پس از خود و شجره وفادار می­دانند. در ادب شفاهی میناب از نخل فراوان یاد شده است. نخل نقش مهمی در سنت­ها، آداب و رسوم، اعتقادات و باورهای مردم دارد. درخت مفید نخل از هر حیث برای مردم جنوب اهمیت داشته و خوراک و مسکن و همچنین صنایعی حصیری را برای استفاده در امور زندگی به مردم هدیه داده است. نخل در فرهنگ مردم میناب درخت مهمی است. مردم برای کاشت آن وضو می­گیرند و آن را رو به قبله می کارند. این مقاله با روش تحلیل محتوا و از طریق ابزار کتابخانه و مصاحبه، درخت نخل در میناب را با ذکر اجزا، انواع و فراورده­های آن معرفی می­کند و به نخل در ادبیات شفاهی (چیستان، ضرب­المثل، لالایی، اصطلاحات عامیانه، باورها و ترانه) می­پردازد تا اهمیت نخل در شهرستان میناب معلوم شود. این درخت از گذشته­های دور در زندگی مردم آن منطقه اهمیت داشته است و اغراق نیست اگر گفته شود که هر نفر نخل همانند یک نفر انسان نان­آور می­تواند در اقتصاد خانواده سهیم باشد. نخل در نقش یکی از فرزندان خانواده و واحد شمارش آن نفر است و برای آن مرگ و میر در نظر گرفته ­اند.

کلیدواژه ها:

Palm ، oral literature ، folk literature ، Minab ، نخل ، ادبیات شفاهی ، فرهنگ عامه ، میناب