رابطه بین جنسیت و وجود انواع ادب و خشونت کلامی در ضرب المثل های زبان تالشی (گویش میناآبادی استان اردبیل)

یکی از مشخص­ترین مرزهای اجتماعی مرزی است که بین زنان و مردان در استفاده از زبان وجود دارد و این مرز بیشتر در گفتار تجلی می­یابد. از دیدگاه «هنجار اجتماعی» ادب زبان شناختی۱، عملی کاملا استاندارد در جامعه است. هر فرهنگی هنجارهای رفتاری خاص خود را دارد و رفتاری که با قوانین مطابقت دارد، ادب است. بخشی از هنجارهای اجتماعی را می­توان در ادبیات عامه و شفاهی ازجمله ضرب­المثل­ها جست­وجو کرد. بنابراین، محقق با انتخاب زبان تالشی که در منطقه میناآباد شهرستان اردبیل بدان صحبت می­شود و با بررسی ادب زبان­شناختی و انواع تهدید وجهه در صدد پاسخ به این سوال برآمد که آیا ارتباطی بین جنسیت گویشور و استفاده از انواع ادب و خشونت کلامی۲ در ضرب­المثل­های زبان تالشی وجود دارد یا خیر. به همین منظور، ابتدا پژوهشگر به­صورت میدانی و مصاحبه با زنان و مردان سال­خورده و میان­سال، تعداد ۱۸۰ ضرب­المثل را جمع­آوری و سپس آن­ها را بر اساس وجود ادب و خشونت بر اساس جنسیت بررسی کرد. بر مبنای تحلیلی که در ۱۸۰ ضرب­المثل جمع­آوری­شده بر اساس نرم­افزار اس.پی.اس.اس. نسخه ۲۵ انجام شد، نتیجه به­دست آمده نشان می دهد که رابطه معناداری بین جنسیت گویشوران و وجود انواع ادب و خشونت در ضرب­المثل­های زبان تالشی وجود دارد که با توجه به انتظارات جامعه، این امر سبب بروز تفاوت در رفتار اجتماعی آن ها نیز شده است.

کلیدواژه ها:

Sex ، politeness ، verbal violence ، Taleshi language (Minaabadi dialect) ، proverb ، face threatening. ، جنسیت ، ادب ، خشونت کلامی ، زبان تالشی میناآبادی ، ضرب المثل ، تهدید وجهه