تاب آوری در زنان نابارور، یک مطالعه ی مروری
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 118
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WMCONF13_034
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1403
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: ناباروری در سراسر جهان و در همه فرهنگ ها به عنوان یک تجربه استرس زا، بحرانی وتهدیدکننده ثبات فردی، زناشویی، خانوادگی و اجتماعی شناخته می شود و در این بین، تاب آوری در زوجین ناباروربه عنوان عامل حفاظت کننده محسوب می شو د. این مطالعه با هدف بررسی تاب آوری در زنان نابارو ر انجامشد.روش کار: این مطالعه مروری می باشد . مرور بر مطالعات از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ،Scopus ،wos ،Scholar Google و Magiran و SID در بازه زمانی ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ با کلید واژه های تاب آوری و نابارو ری و معادل انگلیسی آن ها انجام شد. در مجموع۴۱ مقاله بدست آمد که از این بین ۹ مطالعه مرور گردید و مورد بررسی قرار گرفت. مراحل انجام شده عبارت اند از: ۱- طراحی سوال تحقیق، ۲-جستجو و استخراج مطالعات وابسته به تحقیق انتخاب مطالعات مرتبط، ۴-جدول بندی و خلاصه کردن اطلاعات و داده ها و ۵- گزارش نتایج نتیجه گیری: مطالعات نشان می دهد وضعیت ناباروری و عوامل وابسته به آن با ایجاد استرس روانیاجتماعی، کاهش رضایت از زندگی، افزایش مشکلات زناشویی و کاهش اعتماد به نفس جنسی وهمچنین کاهش رضایت جنسی و زناشویی همراه است و یک بحرانی جدی در زندگی محسوب شده وضربه روانی ش دیدی را بر زوجین وارد می سازد و امروزه ناباروری به صورت یک نگرانی اجتماعی درآمده است.این درحالی است که تاب آوری در زوجین نابارور به عنوان عامل حفاظت کننده علیه درماندگی روان شناختیمحسوب می شود و کیفیت زندگی آنها را افزایش می دهد و می تواند سازگاری با بیماری را تحت تاثیر قرار دهد.باعث حفظ سلامت روانی افراد و ارتقای آن می شود و به عنوان یک مکانیسم دفاعی برای مقابله ی عواملاسترس زای عاطفی و اجتماعی در نظر گرفته شده است و به منزله سپری در برابر آسیب شناسی های روانیاست و به عنوان یک عامل پیش بینی کننده جهت جلوگیری و کاهش تنیدگی و استرس های حرفه ای محسوب میشود لذا پیشنهاد می شود سیاستگذاران نظام سلامت به این موضوع نیز توجه داشته باشند
نویسندگان
عاطفه مرادی
کارشناس پرستاری