ارزیابی ریسک طرح ترفیع سد باطله معدن مس میدوک به روش FMEA

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CARSE08_234

تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1403

چکیده مقاله:

سدهای باطله جهت جمع آوری و مدیریت مواد باطله معادن و پساب های حاصل از آن ها احداث شده اند و معمولا به دلیل پر شدناین سدها ممکن است عملیات ترفیع بر روی آن ها صورت گیرد که احتمال شکست سدهاء نفوف آلاینده ها و آلودگی زیست محیطیمطرح می باشد .بنابراین این پژوهش با هدف شناسایی و بررسی خطرات بالقوه حاصل از ترفیع سد باطله معدن مس میدوک انجام شده است.با استفاده از روش FMEA و بعد از تشکیل تیم خبرگان که شامل ۱۸ نفر افراد با سابقه و آشنا به معدن مس میدوک می باشند.خطرات به روش طوفان فکری شناسایی شده و سپس عدد ریسک با روش FMEA محاسبه گردید و پیشنهاداتی برای کاهش یاحذف خطرات مطرح شد. سپس تیم خبرگان به وسیله جداول استاندارد FMEA نسبت به امتیاز دهی به خطرات اقدام نموده اند وخطراتی که نمره RPN آن ها بالاتر از ۱۰۰ گردید به عنوان خطراتی که می بایست اقدامات اصلاحی روی آن ها صورت گیرد شناسایی شد.طی جلساتی که تیم خبرگان به روش طوفان فکری برگزار کرده اند ۷۴ خطر شناسایی گردید که به دو بخش اصلی در مرحلهاحدات سد رسوب گیر و در مرحله بهره برداری از سد رسوب گیر تقسیم بندی شده آند و بخش های اصلیء خود به سه زیر شاخهایمنی، بهداشت و محیط زیست تقسیم بندی شده که مهمترین رتبه ریسک در مرحله احداث سد رسوب گین سقوط سنگ ازقسمت سرند با رتبه ریسک ۳۶۰ و پس از آن سقوط از قسمت سرند با رتبه ۲۸۸ مشخص شد و کمترین رتبه احداث سد رسوبگیر، برخورد ناظران و بازدید کنندگان به لبه های تیز با رتبه ۵۰ و بعد از آن سقوط ناظران و بازدیدکنندگان با رتبه ۶۰ مشخص گردید.بیشترین مقدار عدد ریسک در مرحله بهره برداری از سد رسوب گیر آلودگی آب های زیر زمینی به علت افزایش رسوبات معدنی باعدد ریسک ۲۲۴ و بعد از آن پراکندگی علف های هرز در پایین دست سد رسوب گیر به علت فعالیت های عمرانی با رتبه ریسک۱۸۰ بدست آمد و بعد از آن از بین رفتن پوشش گیاهی به دلیل نفوذ مواد باطله در زمین با رتبه ریسک ۱۵۰ می باشد. و درخصوص کمترین رتبه در هنگام بهره برداری از سد رسوب گیر جهت جریان آب های سطحی با رتبه ریسک ۲۵ و آلودگی آبهای سطحی به دلیل افزایش رسوبات معدنی با رتبه ریسک ۸۴ می باشد.انجام اقدامات اصلاحی مثل نصب قطع کن اضطراری استفاده از خط نگه دار، نصب آینه در پیچ و... می تواند سبب کاهش ریسک گردد.

نویسندگان

بنفشه برخوردار

استاد یار گروه محیط زیست، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، تهران، ایران

رضا حسینعلی پور

کارشناس ارشد گروه محیط زیست، دانشکده علوم ز یستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، تهران، ا یران