نور در طراحی سکونت گاه حوزه گرم

با چرخش تحولات فرهنگی، تغییراتی نیز در روش زندگی مردم، پدید آمده است. این تحول زندگی فرد را از زندگی اجتماعیجدا نموده و با توجه به ساختارشکنی فرهنگی زمینه انزوای روانی افراد در سکونت گاه را نشانه می رود. یکی از مهمترین مسائلدر طراحی سکونت گاه، اهمیت به آرامش روانی ساکنین می باشد. از این روی این پژوهش بر آن است با توجه به شاخصه نورکه مهم ترین عنصر مباحث روانشناسی انسان و محیط می باشد، در راستای بهبود طراحی سکونت گاه به تحلیل بپردازد. هدفپژوهش حاضر بررسی نقش نور در طراحی سکونت گاه جهت آسایش روانی ساکنان در حوزه گرم است. روش مورد استفاده دراین پژوهش، روش تحلیل محتوا است تجزیه و تحلیل از نوع روش مطالعاتی می باشد. همچنین این تحقیق در رسته پژوهشهای کیفی نیز قرار می گیرد. سوال مطرح شده در این تحقیق، استفاده از نور طبیعی در طراحی سکونت گاه، چگونه میتواندبر فرآیند آسایش روانی ساکنین تاثیر بگذارد؟ گزیده ای از نتایج نشان می دهد نور نقش مستقیم در ارتباط انسان و سکونتگاه جهت زندگی سالم دارد. در این راستا با استفاده از طراحی و نحوه دریافت نور بر اساس روانشناسی محیطی، تبدیل سکونتگاه به مکانی امن و آرامش بخش برای ساکنان می شود.

کلیدواژه ها:

نور ، سکونت گاه ، حوزه گرم ، آسایش روانی