گونه شناسی فضاهای نیمه باز در خانه های تاریخی دوره صفویه شهر تاریخی اصفهان

معماری خانه های تاریخی شهرهای مرکزی ایران بر اساس ترکیبی از فضاهای باز، نیمه بازو بسته شکل گرفته اند. یکی از ویژگیهای منحصر بفرداینخانه ها، وجود عناصر فضایی نیمه باز در آنها می باشد که ضمن پاسخگویی به نیازهای عملکردی، فرهنگی،و اقلیمی در انواع مختلفی پدیدآمده اند، نگاهی به خانه های تاریخی صفویه شهر اصفهان نشان میدهد که در معماری این خانه ها توجه ویژه ای به فضاهای نیمه باز شده و انواعمختلفی از این فضاها را پدید آورده است. این پژوهش باهدف گونه شناسی عناصر فضایی نیمه باز در خانه های تاریخی صفویه شهر اصفهان بهانجام رسیده و می کوشد تا گونه های فضایی نیمه باز از منظر عملکردی ،استقراری ، شکلی و همینطور ویژگی های معماری آنها را شناسایی کند.شیوه پژوهش این مقاله مبتنی بر روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات موردنیاز خود را طریق مشاهدات میدانی و رجوع به منابع کتابخانه ایگردآوری نموده است. بر اساس بررسی های انجام شده این نتیجه حاصل آمده که خانه های دوره صفویه شهر اصفهان دارای چهار گونه فضاهاینیمه باز ازجمله ایوان، ایوانچه، ایوان ستون دارو ایوان کم عمق بوده است.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، خانه های تاریخی ، عناصر فضایی نیمه باز ، اصفهان