نقش منظرشهری در خلاقیت کودکان (نمونه موردی: پارک ساعی)

تاثیر منظر شهری بر ذهن و روان کودکان و خلاقیت آنها، از مهمترین مسائلی است که توجه محققان را به خود جلب کرده است،باتوسعه شهرها، طراحی مناظر شهری و مولفه های آن ،بیش از پیش مورد توجه معماران منظر به عنوان عاملی موثر در جهتشکل گیری شخصیت کودک وخلاقیت وافزایش سلامت جسمی و روحی او قرارگرفته است. هدف از مقاله حاضر، مروری است برشناخت ویژگیهای طبیعی منظر شهری که بر خلاقیت کودک موثر می_باشد و بهره گیری از آن ها به عنوان الگو در جهت طراحیمحیط های ساخته شده برای کودکان خواهد بود. در راستای این هدف، پرسش اصلی بدین صورت است که، چه مولفه هایی درطراحی منظر شهری پارک ساعی می_تواند به ارتقا خلاقیت کودکان و سلامت روانی و جسمی بیانجامد؟ نتایج به دست آمده نشانمی دهد، محیط های طبیعی با داشتن ویژگی هایی ساختاری چون انسجام، خوانایی،نورپردازی ،رنگ ،روح مکان و...بر روان کودکموثر است و نیز خصوصیاتی چون تنوع ،تغییر ،تحرک ،چشم انداز،مسیر و غیره میتوانند بستر مناسبی را جهت رشد و پرورشخلاقیت کودکان فراهم آورند . همچنین بر اساس این ویژگی ها می توان راهکارهایی را در طراحی محیط های انسان ساخت برایکودکان درجهت شکوفایی خلاقیت آن ها ارائه داد.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، خلاقیت کودکان ، کودک ، پارک ساعی