نقش رهبری اخلاقی راهبران آموزشی در توانمندسازی شناختی معلمان ابتدایی شهر دهدشت (سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲)

تحقیق حاضر بررسی تاثیر رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر توانمندسازی شناختی معلمان دوره ابتدایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. این پژوهش از حیث روش شناختی بر مبنای هدف، پژوهشی کاربردی، بر مبنای روش اجرا، پژوهشی نظری-کاربردی و بر مبنای زمان پژوهشی، حال نگر بود. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری در این تحقیق شامل تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. بر اساس آمار رسمی اداره آموزش و پرورش شهر دهدشت، تعداد معلمان مقطع ابتدایی شهر دهدشت برابر با ۶۱۱ نفر بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای از میان معلمان مدارس دوره ابتدایی شهر دهدشت انتخاب شد. به منظور برآورد حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد که برای جامعه آماری با حجم ۶۱۱ نفر، تعداد نمونه ۲۳۶ نفر بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رهبری اخلاقی توسط کارلشون و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه توانمندسازی شناختی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۷) بود. در آزمون سطح استنباطی نیز از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای تحقیق در پرسشنامه، آزمون ضریب همبستگی و آزمون رگرسیون خطی و تحلیل مسیر با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. در این پژوهش ۲ فرضیه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن به شرح زیر است: رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر توانمندسازی شناختی معلمان دوره ابتدایی شهر دهدشت تاثیر دارد. ابعاد رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر توانمندسازی معلمان ابتدایی شهر دهدشت تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، راهبران آموزشی ، توانمندسازی شناختی ، نظام آموزش و پرورش