نقش رهبری اخلاقی راهبران آموزشی در انگیزش شغلی معلمان دوره ابتدایی شهر دهدشت (سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲)

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر انگیزش شغلی معلمان دوره ابتدایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. این پژوهش از حیث روش شناسی، بر مبنای هدف، کاربردی، و از نظر روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. بر اساس آمار رسمی اداره آموزش و پرورش شهر دهدشت، تعداد معلمان این مقطع برابر با ۶۱۱ نفر بود. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۳۶ نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه رهبری اخلاقی کارلشون و همکاران (۲۰۱۱) و پرسشنامه انگیزش شغلی هرزبرگ (اقتباس توسط بخشی و همکاران، ۱۳۸۳) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها، ضریب همبستگی، رگرسیون خطی، و تحلیل مسیر با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام شد. در این پژوهش دو فرضیه اصلی مورد بررسی قرار گرفت: رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر انگیزش شغلی معلمان تاثیر دارد و ابعاد رهبری اخلاقی راهبران آموزشی بر انگیزش شغلی معلمان موثر است. نتایج نشان داد که رهبری اخلاقی راهبران آموزشی تاثیر معناداری بر انگیزش شغلی معلمان دوره ابتدایی شهر دهدشت دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، راهبران آموزشی ، انگیزش شغلی ، معلمان ، نظام آموزشی