بررسی تاثیر میزان جریان هوای برگشتی بر آسایش حرارتی ساکنان و مصرف انرژی کویل سرمایشی

در این مطالعه ، به بررسی تاثیر میزان جریان هوای برگشتی از طریق دریچه برگشت مستقر در حد بالایی ناحیه اسکان در حالت نشسته بر شرایط آسایش حرارتی ساکنان و میزان مصرف انرژی کویل سرمایشی در سیستم تهویه با توزیع هوای زیرسطحی پرداخته شده است . در این سیستم تهویه محل ورود هوای تازه به فضای هدف از طریق دریچه -های مستقر بر روی کف کاذب فضا صورت می گیرد. به کمک دینامیک سیالات محاسباتی (نرم افزار ایرپک با الگوریتم حل سیمپل با استفاده از مدل اغتشاشی صفرمعادله ای داخلی )، شاخص های آسایش -حرارتی ( میانگین آراء افراد نسبت به شرایط گرمایی محیط و درصد نارضایتی افراد نسبت به شرایط گرمایی محیط ) مورد بررسی قرار گرفته اند. بر اساس نتایج این مطالعه با افزایش میزان جریان هوای برگشتی از ۳۰درصد تا ۸۰درصد کل هوای ورودی ، تغییر چندانی در شرایط آسایش حرارتی ساکنان ایجاد نمی شود هرچند با بررسی دقیق -تر، برگشت هوای ۸۰درصد شرایط آسایش حرارتی بهتر و مقبولتری را ایجاد نموده است . هم چنین تغییر میزان هوای برگشتی از ۳۰درصد به ۸۰درصد، سبب صرفه جویی ۴۲درصدی در میزان مصرف انرژی کویل سرمایشی می گردد. بنابراین حداکثر میزان هوای برگشتی ممکن با توجه به کاربری مورد استفاده فضا، سبب ایجاد شرایط آسایش حرارتی مطلوب برای ساکنان و کاهش عمده مصرف انرژی کویل سرمایشی می گردد.