مقایسه استحکام اتصال چسبی با معیار مربع تنش بیشینه به روش مدلسازی ناحیه چسبی

پیشرفت های صورت گرفته در زمینه شیمی چسب و بهبود خواص مکانیکی آنها، موجب کاربرد بیش از پیش چسب در صنایع مختلفی همچون هوافضا و خودروسازی شده است . ویژگی های مطلوبی چون توزیع تنش در سطح گسترده، خاصیت درزبندی ، کاهش وزن و افزایش بازده اتصال باعث گسترش کاربرد اتصالات چسبی در دهه اخیر گردیده است . در این مقاله ، اتصالات چسبی تک لبه فلز-کامپوزیت که ازپرکاربردترین نوع اتصالات است ، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است . با استفاده از روابط ساختاری مرتبط با چسب و مدل ناحیه چسبی ، مدل المان محدود اتصال چسبی تهیه و براساس معیار مربع تنش بیشینه ، با نتایج تجربی صحه سنجی شده است . سپس برمبنای مدل صحه گذاری شده، اتصال هیبرید پرچ-چسب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است . نتایج حاکی از آن است که با وجود آن که این نوع پیکربندی ، ۵% افزایش وزن را درپی دارد، نیروی بیشینه قابل تحمل ۴۰% افزایش داشته است .

کلیدواژه ها:

اتصالات چسبی ، تحلیل المان محدود ، مطالعه پارامتریک ، اتصال هیبرید ، طراحی آزمایش .