اهمیت محیط های یادگیری طبیعی و تجربه یادگیری عملی در مدارس

این پژوهش به بررسی تاثیر محیط های یادگیری طبیعی بر خلاقیت دانش آموزان پرداخته است. محیط های یادگیری طبیعی شامل فضاهایی در دل طبیعت مانند باغ ها، پارک ها و جنگل ها است که امکان تعامل مستقیم با عناصر طبیعی و تجربه یادگیری عملی را برای دانش آموزان فراهم می کند. این مطالعه نشان می دهد که طبیعت با ایجاد محیطی آزاد و متنوع، فرصت های بی نظیری برای تقویت تفکر واگرا، تخیل و مهارت های حل مسئله ارائه می دهد. نظریه های مختلف از جمله نظریه بازسازی توجه (ART)، نظریه یادگیری تجربی کولب و هوش چندگانه گاردنر، بر اهمیت نقش طبیعت در رشد خلاقیت تاکید دارند. مرور پیشینه های داخلی و خارجی حاکی از آن است که دانش آموزانی که در محیط های طبیعی آموزش می بینند، در مقایسه با همتایان خود در محیط های سنتی، عملکرد بهتری در آزمون های خلاقیت داشته اند. این محیط ها علاوه بر کاهش استرس و تقویت تمرکز، انگیزه یادگیری را نیز افزایش می دهند. با این حال، چالش هایی نظیر کمبود منابع مالی و محدودیت های اجرایی، مانع از پیاده سازی گسترده این رویکرد در نظام های آموزشی شده است

کلیدواژه ها:

یادگیری طبیعی ، خلاقیت دانش آموزان ، تفکر واگرا ، محیط های آموزشی