نقش مطالعات غیردرسی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

‎ ‎بهبود مسائل تعلیم و تربیت همواره از دغدغه های اصلی تاریخ زندگی بشریت بوده است. برای همگامی با فناوری و ارتباطات نوین، رویکردهای تربیتی باید فعال و توسعه یافته باشند. یادگیری عمیق موضوعات درسی به پرورش شهروندانی کمک می کند که ابعاد مختلف توانایی هایشان مانند خودشکوفایی، خلاقیت و استدلال شکوفا شود. تجارب قبلی، مبنای ادراکات، طرز تفکر و رفتار هستند و در دنیای پیچیده امروز، شاگردان نیاز دارند بیشتر و بهتر درباره محیط خود بیاموزند. با توجه به اینکه امکان آموختن از طریق تجربه دست اول همیشه وجود ندارد، مطالعات غیردرسی به دانش آموزان این امکان را می دهد تا به مسائل علمی و غیرعلمی نگاهی دقیق تر داشته باشند. البته، شروع آموزش نباید با فشار و اجبار همراه باشد، چرا که در صورت عدم آمادگی کودک، این فعالیت باید به تعویق بیفتد تا از شکست و ناکامی جلوگیری شود و پیشرفت لازم در زمان مناسب حاصل گردد‎.‎اگر خواهان تربیت دانش آموزانی خلاق، متفکر، مستقل و کنجکاو هستیم و در پی کشف علل کاهش افت تحصیلی و ارتقاء انگیزه پیشرفت تحصیلی آنها می باشیم، باید برنامه ریزی درسی را به سمت توسعه ذهنی و گسترش ظرفیت اندیشیدن سوق دهیم. یکی از روش های موثر در این زمینه، نهادینه کردن فرهنگ مطالعه در زندگی دانش آموزان است. خواندن زمانی تحقق می یابد که دانش آموزان بتوانند حروف را به طور صحیح ترکیب کرده و کلمات و عبارات را به خوبی و روان بخوانند و درک کنند. این امر نیازمند برنامه ریزی دقیق و حمایت از علاقه مندی ها و استعدادهای دانش آموزان در مطالعات غیردرسی است‎.‎

کلیدواژه ها:

پیشرفت ، غیر درسی ، تحصیلی ، دانش آموزان