چالش ها و فرصت های هوش مصنوعی در آموزش و پرورش

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 92

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EDPNU01_1580

تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1403

چکیده مقاله:

هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از برجسته ترین فناوری های قرن بیست ویکم، تحول شگرفی در بسیاری از زمینه ها، از جمله آموزش و پرورش ایجاد کرده است. این فناوری قابلیت های بی نظیری برای بهبود فرایند یاددهی-یادگیری، ارتقای کیفیت آموزشی و شخصی سازی تجربیات یادگیری دارد. از جمله فرصت های هوش مصنوعی در آموزش و پرورش می توان به طراحی سیستم های آموزشی هوشمند، تحلیل داده های بزرگ برای درک بهتر نیازهای دانش آموزان، و ارائه محتوای آموزشی متناسب با سبک های یادگیری مختلف اشاره کرد. افزون بر این، هوش مصنوعی می تواند معلمان را در مدیریت وظایف روزمره، ارزیابی دانش آموزان و ارائه بازخورد دقیق یاری رساند و بدین ترتیب، زمان بیشتری برای تمرکز بر تعاملات انسانی و تدریس خلاقانه فراهم کند.با این حال، استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش با چالش های متعددی همراه است. از جمله این چالش ها می توان به مسائل اخلاقی نظیر حریم خصوصی داده ها، نظارت و کنترل الگوریتم ها و جلوگیری از تبعیض های سیستمی اشاره کرد. علاوه بر این، نبود زیرساخت های فنی کافی در بسیاری از مناطق، هزینه های بالای پیاده سازی و کمبود دانش و مهارت لازم برای استفاده از این فناوری از دیگر موانع پیش رو محسوب می شوند. همچنین، استفاده بیش از حد از فناوری می تواند تعاملات انسانی در کلاس درس را کاهش داده و به کاهش ارزش های تربیتی منجر شود.این مقاله با هدف بررسی جامع فرصت ها و چالش های هوش مصنوعی در نظام آموزش و پرورش، به تحلیل رویکردهای نوین در به کارگیری این فناوری در محیط های آموزشی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که برای بهره گیری بهینه از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش، نیاز به سیاست گذاری های دقیق، آموزش معلمان، و ایجاد زیرساخت های مناسب ضروری است. همچنین، لازم است اصول اخلاقی به عنوان جزء جدایی ناپذیر از طراحی و پیاده سازی فناوری های هوش مصنوعی مدنظر قرار گیرد.در نتیجه گیری، مقاله بر اهمیت استفاده متعادل و آگاهانه از هوش مصنوعی برای ارتقای کیفیت آموزشی و کاهش نابرابری ها تاکید می کند. از سوی دیگر، پیشنهادهایی برای غلبه بر چالش ها ارائه می شود تا این فناوری بتواند در خدمت بهبود و پیشرفت نظام آموزشی به کار گرفته شود. در نهایت، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری قدرتمند می تواند نقش کلیدی در شکل دهی آینده آموزش و پرورش ایفا کند، مشروط بر آنکه با درایت و رویکردی پایدار مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

زهره عباسی زو

کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید هاشمی نژاد مشهد

لیلا قانعی یارم گنبد

کارشناسی ارشدروانشناسی بالینی دانشگاه آزاد نیشابور

گلثوم بهرامی

کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور تربت جام

فاطمه غلامی فراگرد

کارشناسی بیوشیمی( زیست سلول مولکولی) دانشگاه ازاد اسلامی مشهد