آسیب شناسی نظام آموزشی درس ادبیات فارسی و راهکارهای ارتقای کیفیت یادگیری

این پژوهش به بررسی آسیب ها و چالش های موجود در نظام آموزشی درس ادبیات فارسی در مدارس ایران و ارائه راهکارهای ارتقای کیفیت یادگیری در این حوزه پرداخته است. با توجه به نقش حیاتی این درس در تقویت هویت فرهنگی، اجتماعی و زبانی دانش آموزان، بررسی دقیق مشکلات موجود ضروری به نظر می رسید. نتایج تحقیق نشان داد که عمده ترین مشکلات موجود شامل روش های تدریس سنتی و ناکارآمد، عدم ارتباط محتوای درسی با نیازها و علایق دانش آموزان، کمبود منابع آموزشی و فناوری های نوین، ضعف در ارزیابی پیشرفت های دانش آموزان و کمبود معلمان متخصص و انگیزه مند است. برای رفع این مشکلات، پیشنهادهایی همچون استفاده از روش های تدریس نوین مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، استفاده از فناوری های دیجیتال و محتوای چندرسانه ای، بازنگری در محتوای درسی با توجه به نیازهای روز جامعه و طراحی ابزارهای ارزیابی متنوع و کاربردی ارائه گردید. همچنین بر اهمیت ارتقای توانمندی معلمان و برگزاری دوره های آموزشی برای آنان تاکید شد. در ادامه، یک پژوهش تجربی مبتنی بر نظرسنجی از معلمان و دانش آموزان نیز انجام گرفت که نتایج آن نشان داد که بسیاری از دانش آموزان به محتوای درسی ادبیات فارسی علاقه مند نیستند و معلمان از کمبود منابع آموزشی شکایت دارند. در نهایت، اجرای این راهکارها می تواند به بهبود کیفیت یادگیری درس ادبیات فارسی و افزایش انگیزه دانش آموزان برای یادگیری این درس منجر شود.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، ادبیات فارسی ، روش های تدریس ، فناوری های آموزشی ، کیفیت یادگیری ، علوم انسانی