بررسی رابطه مدیریت زمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دهم منطقه ۵ شهر تهران

زمینه و هدف:پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی رابطه مدیریت زمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دهم منطقه ۵ شهر تهران انجام شد. روش: این پژوهش از نوع هدف، کاربردی، بر حسب موقعیت میدانی و از نظر شیوه تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دهم منطقه ۵ شهر تهران بود. نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای است و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۰۰ نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه مدیریت زمان کوئین و همکاران (۱۹۹۰) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلیفام و تیلور (۱۹۹۰) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی) بهره گرفته شد. یافته ها :نتایج حاصل نشان داد بین مدیریت زمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دهم منطقه ۵ شهر تهران رابطه مثبت وجود دارد (۰۱/۰P<).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین بیان داشت که مدیریت زمان زمینه ارتقاء پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان فراهم می کند و مدیریت موجب بهبود پیشرفت تحصیلی می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان