نقش فعالیت های بازی در تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان

بازی یکی از مهم ترین و طبیعی ترین فعالیت های انسانی است که از دوران کودکی در زندگی افراد حضور دارد و در شکل گیری شخصیت و توانمندی های مختلف فردی و اجتماعی نقش به سزایی ایفا می کند. در دوران تحصیل، فعالیت های بازی می توانند به عنوان ابزاری موثر برای تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان به کار روند. بازی نه تنها به دانش آموزان فرصتی برای سرگرمی و تفریح می دهد، بلکه از طریق تعاملات اجتماعی در گروه ها، فرصت هایی برای یادگیری مهارت های ارتباطی و اجتماعی فراهم می کند. امروزه با توجه به تحولات اجتماعی و پیچیدگی های روابط انسانی، مهارت های اجتماعی و ارتباطی به عنوان یک ضرورت اساسی در زندگی فردی و اجتماعی شناخته می شوند. دانش آموزانی که قادر به برقراری ارتباط موثر با دیگران هستند، در تحصیل و زندگی اجتماعی خود موفق تر خواهند بود. بازی های گروهی و تعاملی می توانند محیطی امن و غیررسمی برای تمرین این مهارت ها ایجاد کنند. از سوی دیگر، بسیاری از دانش آموزان ممکن است در زمینه مهارت های اجتماعی و ارتباطی با چالش هایی مواجه باشند که با استفاده از فعالیت های بازی، می توان این چالش ها را برطرف کرده و زمینه رشد و توسعه اجتماعی آن ها را فراهم آورد. این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته و تاثیرات مثبت بازی بر مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان را از جنبه های مختلف مورد تحلیل قرار خواهد داد. در جامعه ی امروز، توسعه مهارت های اجتماعی و ارتباطی برای دانش آموزان به یکی از دغدغه های اصلی نظام های آموزشی تبدیل شده است. بسیاری از دانش آموزان در مراحل مختلف تحصیل به دلیل نداشتن مهارت های کافی در ارتباطات اجتماعی و تعاملات گروهی با مشکلاتی مواجه هستند. بازی به عنوان یک روش آموزشی نوین، می تواند به طور غیرمستقیم این مهارت ها را تقویت کند. پژوهش های مختلف نشان داده اند که فعالیت های بازی می توانند به رشد مهارت های ارتباطی، همکاری، حل مسئله، و احترام به نظر دیگران کمک کنند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، مهارت های ارتباطی ، بازی های گروهی ، دانش آموزان ، معلم ، نظام آموزش و پرورش