بررسی تاثیر ایجاد تعادل اکولوژیک توسط پستانداران

پستانداران نقش عمده و پیچیده ای در ایجاد تعادل اکولوژیک در طبیعت ایفا می کنند. برای مثال می توان از خفاش های ایران که حشره خوارند (به استثنای یک گونه که میوه خوار است)، نام برد. این حیوانات نقش بسیاری در کنترل جمعیت حشرات موذی و آفات برعهده دارند. در گذشته ای نه چندان دور تعداد زیادی خفاش در شهرهای بزرگی مثل تهران مشاهده می شد که در کنترل جمعیت حشرات آفت و به خصوص پشه ها بسیار موثر بودند؛ ولی در حال حاضر جمعیت این خفاش ها به شدت کاهش یافته یا به کلی از بین رفته است.پستانداران گوشت خوار نیز در برقراری تعادل اکولوژیک نقش مهمی ایفاء می کنند. در مناطقی که تعداد حیوانات کاهش یافته است، ناهنجاری هایی مانند انفجار جمعیت جوندگان مشاهده می شود. برای مثال در مناطقی مانند دشت ترکمن صحرا به علت کاهش شدید جمعیت جانوران طعمه گیر از قبیل روباه معمولی، روباه ترکمنی، گربه های وحشی و پرندگان شکاری که از کنترل کنندگان مهم جوندگان هستند، جمعیت جونده ای به نام جربیل بزرگ به نحو چشمگیری افزایش یافته است، به طوری که در حال حاضر کلنی های پر جمعیت این جونده بزرگ که از آفات مهم محصولات کشاورزی و مراتع به شما ر می آید، در حال گسترش است.جمعیت تشی که بزرگ ترین جونده ایران به شمار می رود نیز رو به افزایش گذاشته است. دلیل افزایش جمعیت این جانور که یکی از آفات مهم درختان جنگلی، نخلستان ها و صیفی جات محسوب می شود، از بین رفتن یا کاهش تعداد پلنگ است؛ به طوری که در حال حاضر در مناطق جنگلی فارس و کرمان و حتی پارک ملی خجیر که در مجاور شهر تهران قرار دارد، تشی مهم ترین عامل خشک شدن درختان جنگلی به خصوص بنه (نوعی پسته وحشی) به شمار می رود. این حیوان با استفاده از دندان های پیشین بلند خود پوست درختان قطور را گرداگرد قطع نموده (کت می زند) و باعث خشک شدن آن ها می شود. کفتار و شغال نقش رفتگر طبیعت را بر عهده دارند. آن ها با خوردن لاشه حیوانات و زباله های روستاییان از انتشار بیماری ها و آلودگی محیط زیست جلوگیری می کنند.

کلیدواژه ها:

تعادل اکولوژیک ، پستانداران ، طبیعت ، انفجار جمعیت ، آلودگی محیط زیست